De keuken van Nederland, zoals de Amsterdamse grachten, de Wallen en windmolens, zijn het visitekaartje en de nationale schat van het land. Het combineert op meesterlijke wijze de eeuwenoude tradities van Nederlandse huisvrouwen en de moderne interpretatie van gastronomische mode door restaurateurs, waardoor de Nederlandse keuken tot in detail en tot in detail kan worden bestudeerd. Een toerist moet echter gewoon in de vroege zomer naar het haringfestival of de Kerst Oudejaarspot proberen om een idee te krijgen van de culinaire tradities van de Nederlanders.
De Nederlandse keuken begon vorm te krijgen aan het begin van een nieuw tijdperk, toen de Romeinen de landen van wat nu de Zuidelijke Nederlanden zijn binnenvielen. Ze brachten de cultuur van de teelt van granen en peulvruchten met zich mee en lieten de Nederlanders ook kennismaken met de basisprincipes van de pluimveehouderij. Na het leggen van contacten met de islamitische wereld begon de Nederlandse keuken met nieuwe tinten te spelen: de gastvrouwen kregen een recept voor het maken van bladerdeeg en stamppot. En ten slotte brachten de oprichting van de VOC en de ontwikkeling van andere continenten exotische tonen in de gastronomische tradities van Nederland, en begonnen de inwoners van Nederland koffie, suiker en thee te consumeren.
De moderne Nederlandse keuken heeft nog niet veel met koken te maken. Producten zijn van hoge kwaliteit en energetisch waardevol, maar de verscheidenheid aan gerechten die ermee worden bereid, is zeer beperkt. Inwoners van het land geven de voorkeur aan stevige soepen, warme gerechten van stoofschotels en groenten, visborden - zowel van verse vis als van ingemaakte vis. Desserts worden geserveerd met siropen en jam, wafels, bladerdeeg en taarten zijn duurder. Fastfood in Nederland wordt meestal gemaakt van aardappelen. Het wordt gefrituurd, gebeeldhouwd tot kroketten of gebakken met specerijen en kruiden.
Onder de niet-alcoholische dranken loopt koffie altijd voorop, die een paar keer per dag wordt gedronken. De Nederlandse favoriete light alcohol is een variëteit aan bier. Wie het liever wat zwaarder heeft, kan Jenevergin, Advocaat-likeur en Royalty-tarwewodka aanraden.
TOP 10 Hollandse gerechten
Heeft hij
Groente- en vleesstoofschotels vormen de basis van de Nederlandse keuken en hasj is daar één van. Het is een traditionele stoofpot op basis van blokjes vlees, vis of gevogelte en groenten.
Meestal wordt in Nederland "khash" bereid op basis van rundvlees en uien. Het vlees is voorgemarineerd in zuur. Meestal wordt wijn- of appelciderazijn of droge witte wijn gebruikt. Zo wordt een bijzondere zachtheid en malsheid van het vlees bereikt. Het wordt meestal eerst gebakken en daarna gestoofd met water en andere vloeistoffen die hun eigen smaak hebben, zoals wijn of bier. Vaak worden uien, wortelen en tomaten voor de smaak aan vlees toegevoegd. De vrij dikke saus die tijdens het kookproces wordt verkregen, wordt op smaak gebracht met kruidnagel en laurier.
"Hashe" wordt vaak geserveerd in combinatie met rode kool, saus van gekookte appels en gekookte aardappelen. Soms wordt rijst of groentestoofpot als bijgerecht gebruikt.
Erten
Met het begin van het koude seizoen krijgt de soep voor de Nederlander een bijzondere betekenis. Heet en bevredigend, het vervangt zowel het eerste als het tweede voor een werkend persoon, want soepen in Nederland zien er vaak dik en rijk uit.
De traditie van het "erten" koken is ontstaan in de vorige eeuw tijdens een landbouwbeurs, en vandaag de dag siert het een traditionele wintertafel met waardigheid. De lijst met noodzakelijke ingrediënten omvat geplette erwten, varkensschenkel, gerookt vlees, selderij, uien, wortelen en traditionele specerijen en specerijen. "Erten" wordt gekookt in een dikwandige pan en warm geserveerd met sneetjes vers gebakken roggebrood, spek en mosterd.
De hoofdregel van de kok die "erten" kookt, is de juiste dikte van de soep. De lepel moet staan in de letterlijke zin van het woord!
Stoofpot
De stamppot, in Nederland "stoofpot" genoemd, is een typisch Vlaams gerecht en een voorbeeld van hoe de Nederlandse culinaire tradities nauw verweven zijn met die van de buurlanden. Soms aangeduid als "Vlaams", wordt "stoofpot" geserveerd in de meeste fastfoodrestaurants en tal van restaurants in Nederland.
De hoofdingrediënten van de stoofpot zijn donker bier en stukjes rundvlees die lang koken. Eerst wordt het vlees in blokjes gesneden en in een pan gebakken en vervolgens overgebracht naar de pan. Voeg gebakken uien, bier of droge wijn, peper, zout, kruidnagel, tijm en laurier toe en stoof gaar. Het proces kan enkele uren duren voordat het vlees zacht en breekbaar is. In restaurants in Nederland wordt "stoofpot" geserveerd met gekookte aardappelen of een assortiment gestoofde groenten.
onderbuik
Een ander populair vleesgerecht in Nederland heet "gutzpot". De geschiedenis van zijn verschijning op de tafels van de Nederlanders wordt geassocieerd met belangrijke gebeurtenissen in 1574, toen de Nederlandse stad Leiden werd belegerd door de Spanjaarden. Ten slotte werd de blokkade opgeheven en werd een enorme ketel met voedsel een echte redding voor de belegerden. Sindsdien wordt "gutspot" voorbereid op 3 oktober, de dag dat Leiden werd vrijgelaten.
De stoofpot bevat niet alleen traditionele aardappelen, stoofschotels en uien, maar ook een grote hoeveelheid geraspte wortelen. Zo symboliseren de Nederlanders hun loyaliteit aan het regerende Huis van Oranje - de koninklijke familie van Nederland, waarin oranje de dynastieke kleur is. In de restaurants van het land kunt u op elk moment van het jaar "gutzpot" proeven: het wordt overal bereid en geserveerd.
Cole Slow
Het recept voor de populaire koolsalade in het tulpenland is bij toeval ontstaan toen een Nederlandse huisvrouw per ongeluk geraspte kool met ghee en azijn mengde. Dit gebeurde in het midden van de 18e eeuw en sindsdien is "Cole Slow" een van de meest bestelde snacks in lokale restaurants. Tegenwoordig wordt de salade bereid met mayonaise, op smaak gebracht met gehakte kool gemengd met geraspte wortelen, gesnipperde uien, mosterd en kruiden.
In restaurants in Amsterdam en andere steden in Nederland kun je koolsalade bestellen met appels en ananas, geraspte kaas en zaden. In sommige etablissementen wordt "Cole Slow" bereid van rode kool, in andere - met toevoeging van broccoli. Koolsalade is ideaal bij gebakken kip, friet en wordt vaak gebruikt als ingrediënt in hamburgers en andere complexe sandwiches.
Limburgse vlaai
Het klassieke Nederlandse dessert werd voor het eerst genoemd in schriftelijke bronnen uit de 14e eeuw. Zelfs toen waren er bakkerijen in Nederlandse steden die gespecialiseerd waren in de bereiding ervan. Aanvankelijk werd de Limburgse vlaai slechts twee keer per jaar met Kerstmis en Pasen bereid, maar later migreerde hij naar de categorie vakantiedesserts, die ook voor minder belangrijke gelegenheden werden gebakken.
Voor de taart wordt een klassiek gistdeeg gebruikt en de vulling is gemaakt van verschillende soorten fruit. Vaak worden jam en confituur aan de taart toegevoegd, evenals champignons en zelfs kaas. De bijzonderheid van de decoratie van de Limburgse taart onderscheidt hem van andere Nederlandse gebakjes. Van bovenaf is de vulling bedekt met gevlochten deegstroken, wat het product een bijzonder elegante uitstraling geeft.
Een populair Nederlands zoet gerecht kan worden genoten in een koffiebar of restaurant, terwijl bevroren taarten met een verscheidenheid aan toppings verkrijgbaar zijn in Nederlandse supermarkten.
Burenyongens
Het originele type dessert, waarvan de naam uit het Nederlands is vertaald als "country boys", staat vaak op het kerstmenu van restaurants, hoewel het op andere momenten van het jaar voor zoet kan worden besteld.
Burenongens is een rozijn gedrenkt in gekruide cognac, vaak bij een portie ijs of pannenkoeken. Het wordt in Nederland ook wel een alcoholische drank op basis van cognac genoemd, die wordt bereid met toevoeging van rozijnen. In sommige provinciesteden van het land is er zelfs een soort ijs met de smaak van "Burenongens", en in de wijnkaart van Nederlandse bars staat een cocktail op basis van Boerenjongens.
Stroopwafel
Het beroemde Nederlandse dessert werd voor het eerst bereid aan het einde van de 18e eeuw in Gouda. Sindsdien staan wafels gebakken volgens een speciaal recept altijd op de tafels van de Nederlandse familie die met het hele gezin samenkwam voor het zondag- of vakantieontbijt.
Ze worden bereid uit een dunne laag deeg en vervolgens gebakken, tussen twee wafels gevuld met een vulling van karamelsiroop. De siroop bevat niet alleen bruine suiker, maar ook honing, olie en kaneel. Bestrooi bij het serveren met poedersuiker. De geheimen van de beste recepten voor het Nederlandse favoriete dessert zijn bekend bij banketbakkers die in Amsterdamse koffiehuizen werken.
Pöfertier
Als je een zoetekauw bent, zouden poffertier pannenkoeken op je lijst van gerechten moeten staan om te proberen in Nederland. Pannenkoeken verschenen aan het begin van de 19e eeuw in het land van de windmolens. Het recept voor hun bereiding werd door kooplieden uit Frankrijk meegebracht. Sindsdien wordt "poffertier" traditioneel gebakken op beurzen en festivals, maar je kunt ze op een doordeweekse dag proeven door een bestelling te plaatsen in een restaurant in Amsterdam of een andere stad in Nederland.
De eigenaardigheid van de pannenkoeken is dat hun diameter niet groter is dan 4 cm, en de basis van het deeg is boekweitmeel. Ook worden tarwebloem, gist en eieren aan het mengsel toegevoegd, vervolgens wordt het deeg dun uitgerold en gebakken in een speciale koekenpan met inkepingen. Op tafel wordt "poffertier" geserveerd met poedersuiker, verse muntblaadjes en diverse siropen.
Broodjes haring
De lijst met aanbevelingen voor wat te proberen in Nederland zou onvolledig zijn zonder de traditionele haring. De gemakkelijkste en snelste manier om je honger te stillen en tegelijkertijd te genieten, is door haring te kopen in een zacht broodje met gesnipperde uien en augurken. Soms wordt het eenvoudig op een papieren bord geserveerd - het resultaat van het veranderen van de plaatsen van de voorwaarden verandert niet.
Haring wordt traditioneel met de hand gegeten, maar buitenlanders krijgen speciale wegwerp "apparaten" aangeboden, vergelijkbaar met een vork gemaakt van tandenstokers. De prijs omvat ook het verstrekken van vochtige doekjes aan de klant, omdat de Nederlanders de kunst van het eten van haring met hun moedermelk in zich opnemen en dit vervolgens hun hele leven aanscherpen.
