Beschrijving van de attractie
De beroemde Stravinsky-fontein bevindt zich tussen het avant-garde Centre Pompidou en de gotische kerk van Saint-Merry. Het is altijd vol moeders met opgetogen kinderen, maar de installatie weet ook een volwassene te imponeren.
De bezoeker ziet een enorme (36 x 16,5 meter) lage rechthoekige kom gevuld met water. Het bevat zestien vreemde figuren. De zwarte mechanismen, die tandwielen en wielen combineren met slangen, herhalen ingewikkelde bewegingen cyclus na cyclus. Enorme heldere figuren die van tijd tot tijd uit het water steken, laten waterstromen los. Dit alles is fascinerend en grappig om te zien.
De fontein werd in 1983 gemaakt door de Zwitserse architect Jean Tinguely en zijn vrouw, de Franse kunstenaar Niki de Saint Phalle. De artiesten werden uitgenodigd om een ongewoon probleem op te lossen door Pierre Boulez, de oprichter van het Centrum voor Muziekonderzoek, net onder het Stravinsky-plein. Boulez geloofde dat dit kleine plein saai was en moest worden gerevitaliseerd. Tegen die tijd had een aanhanger van de "kinetische kunst" Tinguely wereldwijde faam verworven als de auteur van gigantische fantastische machines en zelfdestructieve structuren, en Boulez nodigde hem uit om te werken aan het uiterlijk van het plein. Tinguely een voorwaarde stellen: Niki de Saint Phalle moet deelnemen aan het project.
Het idee van de fontein stuitte op technische problemen: rekening houdend met de bewoonbaarheid van de ruimte onder het gebied, moest het gewicht van de constructie worden geminimaliseerd. Tinguely, die meestal met ijzer werkte, gebruikte dit keer lichtgewicht zwart gelakt aluminium voor de mobiele figuren. Saint Phalle gebruikte gewichtloze glasvezel en polyester voor gekleurde figuren. De kom van de fontein zelf is slechts 35 centimeter diep gemaakt.
De fontein is opgedragen aan de grote Russische componist, dirigent en pianist Igor Stravinsky, die een belangrijk deel van zijn leven in Frankrijk woonde. De meedogenloze, betoverende langzame beweging van de mobiele figuren is geïnspireerd op muziek uit Stravinsky's balletten The Rite of Spring en The Firebird. De componist schreef deze balletten speciaal voor Sergei Diaghilevs Russian Seasons, dat een grote rol speelde in de popularisering van de Russische cultuur.
