Staatstalen van Frankrijk

Staatstalen van Frankrijk
Staatstalen van Frankrijk
Anonim
foto: Staatstalen van Frankrijk
foto: Staatstalen van Frankrijk

Frankrijk, een van de meest multinationale landen in de Oude Wereld, is de thuisbasis geworden van tientallen nationaliteiten en nationaliteiten. In de straten van Parijs, Marseille en Lille hoor je Spaans en Arabisch, Portugees en Italiaans, Berbers en Pools, hoewel alleen Frans de officiële staatstaal van Frankrijk was en blijft.

Enkele statistieken en feiten

  • Er zijn ongeveer 75 talen en dialecten in gebruik in het land, waarvan 24 de talen van de inheemse bevolking, en de rest is door immigranten naar het grondgebied van Frankrijk gebracht.
  • De regering erkent regionale en minderheidstalen ondanks hun gebrek aan officiële status.
  • De autoriteiten eisen dat commerciële advertenties en advertenties in het land beschikbaar zijn in het Frans. In niet-commerciële publicaties zijn de beperkingen niet zo streng.
  • Ten minste 85% van de bevolking van het land beschouwt Frans als hun moedertaal, gesproken door hun ouders.
  • 2% van de respondenten spreekt thuis Duits en Arabisch. Helaas is er sinds 1999, toen de enquête werd gehouden, een lange tijd verstreken en heeft de grote stroom immigranten van vandaag de bekende proporties duidelijk veranderd.

Geschiedenis en moderniteit

De Franse taal wordt niet alleen als officieel beschouwd aan de oevers van de Seine. Het heeft een vergelijkbare status in drie dozijn staten en in ongeveer hetzelfde aantal afhankelijke gebieden. In totaal kunnen meer dan 275 miljoen mensen het in de wereld spreken.

De staatstaal in Frankrijk werd wettelijk goedgekeurd in zijn status in 1992, toen de grondwet van het land de procedure voor het gebruik ervan vastlegde.

De afname van de frequentie van het gebruik van het Frans in internationale organisaties is zeer verontrustend voor degenen die het spreken, maar in de Europese Unie blijft het officieel als voorheen.

Toeristische opmerkingen

De Fransen zijn erg jaloers op hun taal en houden niet zo van Engels. Zelfs in Parijs kun je communicatieproblemen ervaren, omdat niet alle obers, winkelbedienden, chauffeurs van het openbaar vervoer en andere inwoners van de hoofdstad Engels spreken of erin willen communiceren.

In grote hotels, toeristeninformatiecentra of reisbureaus zijn referentieadvertenties en kaarten beschikbaar in het Engels. Een groot percentage Engelssprekende Fransen bevindt zich in de leeftijdsgroep 18-39 jaar.

Aanbevolen: