Officiële symbolen zoals het volkslied, de vlag en het wapen van Tatarstan werden begin jaren negentig goedgekeurd. Het is bekend dat in die tijd de Sovjet-Unie haar laatste maanden beleefde, veel van de steden, regio's en republieken streefden naar zelfbeschikking, onafhankelijkheid en daarmee hun eigen heraldische tekens.
Het moderne wapen van de republiek werd in februari 1992 van kracht en de regels voor het gebruik ervan zijn bij wet geregeld.
Beschrijving van het heraldische symbool van Tatarstan
Het wapen van de republiek heeft een vrij helder palet en alle kleuren worden vaak gebruikt in de wereldheraldische praktijk. Ook merken kunstenaars de verfijnde stijl, elegantie en precisie van details op.
Het belangrijkste symbool van Tatarstan is een rond schild, deze vorm wordt ook wel Byzantijns genoemd. Dit is het belangrijkste verschil tussen het heraldische teken en de wapenschilden van veel Russische steden en republieken. Er zijn verschillende elementen op het schild:
- het centrale gevleugelde luipaard;
- zonne schijf;
- folk Tatar ornament (ingelijst).
Het roofdier wordt in profiel getoond, zijn rechter voorpoot is opgeheven, alsof hij groet. Elke luipaardvleugel heeft zeven veren; in het midden bevindt zich een rozet bestaande uit acht ronde bloembladen.
De symbolen van de kleuren van het wapen
Een interessant feit is dat de kleuren van de staatsvlag van Tatarstan en het heraldische symbool hetzelfde zijn. In totaal zijn er vier kleuren gekozen voor de afbeelding van het wapen - twee kostbare (goud en zilver), twee populaire heraldische (scharlaken en groen).
Zilver, dat wordt gebruikt om een gevleugeld luipaard af te beelden, wordt altijd geassocieerd met adel en rijkdom. De scharlakenrode kleur is gekozen voor het beeld van de zonneschijf, de kleur betekent geluk, succes. Groen en goud, aanwezig in het frame van het schild, symboliseren rijkdom, welvaart, het verlangen naar ontwikkeling en welvaart.
Symbolen van afbeeldingen
Luipaard is een van de hoofdpersonen van het Tataarse epos, vleugels spreken over zijn ongewone oorsprong en doel. De pose van een dier, dat wil zeggen zijn opgeheven poot, wordt door heraldiekwetenschappers geïnterpreteerd als een verlangen om de kracht van macht, zijn grootsheid, te demonstreren. De klauwen en tanden van het dier, die vrij duidelijk zijn getraceerd, herinneren aan de bereidheid om de grenzen van het thuisland te verdedigen.
Op de kleurenfoto van het wapenschild zie je de schoonheid van het bloemenornament; hier wordt een tulpenbloem gebruikt, die altijd wordt geassocieerd met de komst van de lente, bloeiend.
