Beschrijving van de attractie
Tot 1707, toen de Union Act werd ondertekend, was Schotland een onafhankelijk koninkrijk. Het Schotse parlement werd aan het begin van de 13e eeuw voor het eerst genoemd in kronieken. In de 17e eeuw werd in opdracht van koning Charles I de Parliament Hall, het eerste parlementsgebouw, gebouwd naast de St. Giles-kathedraal.
De Union Act riep de opkomst uit van een nieuwe staat - het Koninkrijk van Groot-Brittannië. De parlementen van Engeland en Schotland werden afgeschaft, vervangen door het parlement van Groot-Brittannië, en gedurende de volgende driehonderd jaar werd Schotland geregeerd vanuit Westminster, vanuit Londen. Gedurende deze driehonderd jaar namen de eisen om het Schotse parlement opnieuw in te stellen niet af, maar het was pas in het referendum van 1997 dat het vereiste aantal stemmen werd verzameld. In 1999 werden parlementsverkiezingen gehouden en vond de eerste vergadering van het vernieuwde parlement van Schotland plaats.
Er werd besloten om een nieuw gebouw te bouwen voor het nieuwe parlement. De bouwplaats was het historische centrum van Edinburgh, niet ver van Holyrood Palace. De auteur van het project is de Catalaanse architect Enrique Miralles. Het oorspronkelijke complex van moderne gebouwen zou volgens zijn plan de eenheid van het Schotse volk, hun cultuur en de stad Edinburgh moeten symboliseren. Zoals elk grootschalig modern project (vooral een project dat in de oude gebouwen zou moeten passen), werd het project van het Schotse parlementsgebouw vanaf het begin van de bouw aan genadeloze kritiek onderworpen. Ook de verlenging van de bouwperiode met drie jaar en de enorme - meer dan 10 keer - kostenoverschrijdingen droegen niet bij aan de populariteit van het project. Hoeveel scheldwoorden is deze "Keltisch-Catalaanse cocktail" niet toegekend! De hoofdfoyer, met zijn lage plafonds, werd de "holbewonersgrot" genoemd en de houten lambrisering op de gevel werd "haardrogers" genoemd.
Veel experts en critici beschouwen dit project echter als een architectonisch meesterwerk en merken op dat het, hoewel het opvalt tussen de oude gebouwen, niet in tegenspraak is met het omringende landschap of de algemene architectonische uitstraling van dit gebied.
