Beschrijving van de attractie
In de buurt van het Siverskaya-station, niet ver van Gatchina, ligt het landgoed Druzhnoselie - het voormalige landgoed van graaf Wittgenstein.
Aan het einde van de 18e eeuw namen twee leraren van het Smolny-instituut, de zusters Karolina en Elizaveta Selbereisen, bij de gratie van keizer Paul I bezit van verschillende dorpen in de Rozhdestvenskaya volost, waarvan er twee ter ere van hen werden hernoemd: Vygoru - in Elizavetgof en Rakitna - in Karolinghof. Aan de rand van de dorpen bouwden de eigenaren het landgoed Druzhnoselie.
In 1826 verkochten de zusters twee dorpen in de buurt van Druzhnoselya aan graaf P. X. Wittgenstein - de held van de patriottische oorlog van 1812, die ze voor zijn zoon kocht. In 1828 trouwde Wittgensteins zoon Leo met de jonge prinses Stephanie uit de oude Poolse familie Radziwill. In een van zijn gedichten schrijft A. S. Pushkin noemde Stephanie "Warschau schoonheid".
Voor het pasgetrouwde stel is op het landgoed een nieuw houten herenhuis met vide gebouwd. Op de binnenplaats werden stenen bijgebouwen gebouwd. In de buurt werd een park aangelegd. Op 22-jarige leeftijd stierf Stefania aan tuberculose en liet 2 kinderen en een enorme erfenis na. Haar lichaam werd begraven in het dorp Druzhnoselie.
Enige tijd later, in opdracht van de weduwnaar boven het graf van Stephanie, bouwde de architect A. Bryullov de kerk van St. Stephaniden. Het gebouw van de tempel werd gebouwd op een granieten fundering gemaakt van Pudozh-kalksteen. De kerk werd bekroond met een koperen koepel. De kroonlijst in de tweede laag had granieten zuilen. Eerder was de kroonlijst versierd met sculpturen die in de nissen van de eerste laag stonden. Binnen waren de muren versierd met roze marmer.
Naast de kerk werd, volgens het plan van A. Bryullov, een godshuis met twee verdiepingen gebouwd en een park aangelegd. De nieuw ingerichte steegjes waren in harmonie en veranderden soepel in die van vroeger. Het centrum van het park was een kunstmatig eiland in het midden van een vijver.
Toen Elizaveta Selbereisen in 1838 stierf, werd het landgoed van de zusters, waaronder Amity, gekocht door graaf Wittgenstein. Na de dood van zijn vrouw kwam de jonge graaf hier zelden. Er was economische activiteit op het landgoed die de eigenaar een bepaald inkomen opleverde. Op het landgoed is bijvoorbeeld een houtzagerij gebouwd. De toen opgetrokken gebouwen werden gemaakt met "keienmetselwerk".
Tot nu toe is de geschiedenis van het hoofdgebouw van het landgoed niet volledig bekend. Er zijn aanwijzingen dat het huis van de graaf oorspronkelijk van steen was en later een armenhuis werd. Andere bronnen beweren dat aangezien de eigenaren van het landgoed hier alleen in de zomer woonden, alleen het pand voor de bedienden, die het hele jaar op het landgoed woonden, van steen was. Als de tweede versie correct is, dan is het houten skelet van het Wittgensteinhuis, dat in reisgidsen wordt aangeduid als bijgebouw of rentmeestershuis, zelfs nu nog te zien.
Het lot van het huismuseum van de graven Wittgenstein bleef onbekend. Volgens de informatie die tot ons is gekomen, bevond het zich op de tweede verdieping en was het mogelijk om kennis te maken met de expositie van oude wapens, uniformen, normen, onderscheidingen die zijn overgebleven uit de oorlog van 1812. Misschien zijn deze zeldzaamste dingen spoorloos verloren gegaan of geplunderd tijdens de revolutie en burgeroorlog, of misschien zijn ze door de Wittgensteins zelf naar het buitenland of naar andere landgoederen vervoerd. Toegegeven, historici ontkennen niet de mogelijkheid dat het bestaan van het museum op het landgoed Druzhnoselie slechts fictie is.
In 1910, graaf G. F. Wittgenstein doneerde geld aan de lokale dorpsgemeenschap om een basisschool in Lampovo te bouwen.
Kerk van st. De Stephaniden werden gesloten na de Oktoberrevolutie. De decoratie is niet bewaard gebleven. Omwonenden zeiden dat kooplieden marmeren grafstenen op het kerkhof gebruikten om vlees te slachten. Tijdens de Grote Vaderlandse Oorlog werd de kerk volledig verwoest.
In de jaren '30 van de 20e eeuw was in het gebouw van het godshuis een tuberculoseziekenhuis gevestigd, dat daar in onze tijd is gevestigd.
