Beschrijving en foto's van het Zelve Openluchtmuseum - Turkije: Cappadocië

Inhoudsopgave:

Beschrijving en foto's van het Zelve Openluchtmuseum - Turkije: Cappadocië
Beschrijving en foto's van het Zelve Openluchtmuseum - Turkije: Cappadocië

Video: Beschrijving en foto's van het Zelve Openluchtmuseum - Turkije: Cappadocië

Video: Beschrijving en foto's van het Zelve Openluchtmuseum - Turkije: Cappadocië
Video: Goreme Open Air Museum in Cappadocia Turkey 2024, September
Anonim
Zelve Openluchtmuseum
Zelve Openluchtmuseum

Beschrijving van de attractie

Zelve is een oud Romeins dorp. Het begin van de afwikkeling van het complex wordt toegeschreven aan de 2-5 eeuwen van onze jaartelling. In de 11-13e eeuw kwamen christenen hier en veranderden een aantal woongrotten in cellen en kerken, en zo ontstond een klooster, waarvan de kerken Yuzyumlu ("Druivenkerk", 8-9e eeuw), Balyky ("Vissen" zijn)) en Geyikly ("Deer") - overleefden tot op de dag van vandaag. Tot de jaren twintig van de 20e eeuw, vóór de "bevolkingsuitwisseling" tussen Griekenland en Turkije, woonde hier de Griekse diaspora. Het was een heel klein stadje. In de jaren vijftig van de 20e eeuw woonden hier mensen, totdat het gevaar van een instorting van de rotsen ontstond. Daarna werden de bewoners een paar kilometer verder verplaatst (nu het dorp Aktepe, of Yeni Zelve). De huizen, ooit gelegen op beide hellingen van de vallei, waren in 1952 volledig verlaten. Sinds 1967 werkt Zelve als museum.

Zelve is van vulkanische oorsprong, net als de hele regio van Cappadocië. Zelfs in onze tijd wordt de vulkaan van de oude berg Argei als actief beschouwd. Deze berg, met een hoogte van 3971 meter, heeft een andere naam, in het lokale dialect klinkt het als "Erciyas Dag". Het wordt bewoond door lokale volkeren, torent uit boven alle omliggende heuvels en is van ver zichtbaar.

In de spleten en rotswanden heeft een nederzetting van vrij oude oorsprong haar toevlucht gezocht. De woningen waren gebeeldhouwd in tufsteen en de ruimtes die door het water werden geopend, werden ook gebruikt. Deze enorme grotten hadden ingangen die zich op grote diepten bevonden. In een later tijdperk werden er kleine gemetselde huisjes gebouwd. De gemeenschap die hier woonde - eerst christenen en daarna moslims - had een belangrijke demografische betekenis en eiste ook de oprichting van allerlei diensten. We hebben bevestiging gekregen van de ongewone manier van leven die deze mensen in de ingewanden van de aarde leidden.

Zelva kan worden omschreven als drie kloven, gegraven door rotshuizen, tunnels, kerken. Rotsnederzettingen beginnen bij de nadering van Zelva, en het meest bevolkte deel in de oudheid is nu een museum. Hier kun je kerken zien, evenals plaatsen voor het verzamelen van grondwater, een kamer met een plat dak en een richel die dienst deed als bank, een molen, een stevig geplante stenen schijf die dienst deed als molensteen, die ronddraaide in een trommel die rechts is uitgehouwen in de bergrots.

Er zijn praktisch geen fresco's in lokale kerken, ondanks het feit dat het complex enkele eeuwen als klooster heeft bestaan nadat het verbod op iconen was opgeheven, dat wil zeggen dat Zelva een voorstander van beeldenstorm bleef. In totaal zijn er vijftien kerken uit de 9-15e eeuw. De grootste van de kerken van het openluchtmuseum is de kerk van de druiven of Uzumlu Kilisesi, en de andere kerk, Geyikli, onderscheidt zich door zijn eenvoudige architectonische ontwerp.

De ruïnes van een kleine Ottomaanse moskee bevinden zich in de buurt van de linkermuur. Op dit moment zijn er alleen een mihrab en een gebedsruimte, gedeeltelijk uitgehouwen in de rots, overgebleven, wat getuigt van de bewaarde lokale traditie in de architectuur. Om het complex te verkennen, heb je een zaklamp nodig en een enorme honger naar avontuur. Aan de rechterkant langs de weg, aan het einde van de vallei, zie je de honingraat van deuren die via een ijzeren trap naar de binnenkamers leiden. Als je jezelf bovenaan bevindt, is het grootste probleem de doorgang naar binnen: sommige grotten kunnen alleen worden beklommen via dubieuze stenen trappen, in andere - door door grote gaten in de vloer te kruipen (tasten naar oude steunen voor armen en benen). Soms moet je naar de lagere niveaus springen die vrij ver weg zijn. Een apart avontuur wacht je in de tunnel tussen de twee valleien aan de rechterkant (als je met je rug naar de parkeerplaats staat). Het kan alleen worden doorkruist als je stalen zenuwen hebt. Het is niet aan te raden om dit te doen bij mensen die fysiek niet voorbereid zijn en ziek zijn van claustrofobie, maar als je energiek bent en geen hoogtevrees hebt, zul je er veel plezier aan beleven.

Foto

Aanbevolen: