Beschrijving van de attractie
De abdij van St. Paul im Lavantal is een benedictijnenklooster gelegen aan de oevers van de rivier de Lavant in Karinthië. Het klooster ligt 400 meter boven de zeespiegel op een rotsachtige heuvel. De meeste van de huidige gebouwen van het klooster zijn in de 17e eeuw in barokstijl gebouwd. De kathedraalkerk uit de 13e eeuw is bewaard gebleven van de oude gebouwen.
Het klooster werd in 1091 bij decreet van de heerser van Karinthië gesticht op de plaats van het voorouderlijk kasteel. In 1367 verwoestte een brand die begon met het verbranden van de torens een deel van het klooster. De verwoeste gebouwen werden snel hersteld.
In de 15e eeuw, tijdens de vijandschap tussen hertog Frederik en graaf Celje, die later de abt van het klooster Jan I (1432-1448) zou worden, werd het klooster geplunderd, waardoor veel voorwerpen uit de collectie werden vernietigd. Abt Jan II van Esslinger (1455-1483) versterkte de verdediging van het klooster door de poorten en muren te herbouwen. De vestingwerken waren zo goed dat zelfs de invasie van de troepen van de Hongaarse koning Matthew Corvinus in 1480 de rust van de abdij niet verstoorde.
In 1787 ontbond keizer Jozef II het klooster, maar al in 1809 verhuisden de monniken van de pas geopende abdij van St. Blaise in het Zwarte Woud, onder leiding van abt Berthold Rottler, naar St. Paul im Lavantal.
In 1940 werd het klooster weer ontbonden door de nationaal-socialisten, de monniken konden pas in 1947 terugkeren. Tegenwoordig is het het oudste actieve klooster van Karinthië.
De Romaanse kerk is van bijzonder belang. de apsis is versierd met oude fresco's "Aanbidding der wijzen" en "Christus op de troon". In de rijkste collectie van het kloostermuseum zie je oude gewaden en oude folio's, gravures van Albrecht Durer en schilderijen van Rembrandt, Rubens, maar ook andere kunstwerken en zeldzaamheden.