Beschrijving van de attractie
De kerk van San Fortunato in Todi werd gebouwd door Franciscaanse broeders en behoorde ooit tot de Vallombrosa-orde. De eerste bouwfase duurde van 1292 tot 1328 - in die tijd werden de koorbanken en twee van de vier gewelfde galerijen voltooid. Dit werd gevolgd door een bijna eeuwlange pauze en pas in 1408 werd het werk aan de bouw van de kerk hervat. Ondanks dat de gevel van San Fortunato van 1415 tot 1458 werd bewerkt, bleef deze onvoltooid. En de kerk zelf werd pas in 1468 voltooid.
Het sierlijke hoofdportaal, gemaakt in de jaren 1420-1436, is versierd met houtsnijwerk met scènes uit het Laatste Oordeel, dat bijna precies het portaal van de kathedraal van Orvieto herhaalt. De twee stenen leeuwen die bezoekers begroeten bovenaan de trap die naar de kerk leidt, zijn afkomstig uit een romaanse tempel uit de 7e eeuw die hier ooit stond. Het interieur van de kerk, bestaande uit drie beuken van dezelfde hoogte, is interessant - een vergelijkbare indeling is ook te zien in de kerken van San Domenico en San Lorenzo in Perugia. Maar de massieve, veelzijdige zuilen en puntige gewelven van San Fortunato maken het tot het belangrijkste voorbeeld van dit soort architectuur in heel Midden-Italië.
De zijkapellen, die oorspronkelijk werden ontworpen als onderdeel van de kerk, zijn ook heel karakteristiek voor Italië uit de Renaissance. Meestal werden ze gekocht door rijke families, die de kapellen vervolgens in hun familiecrypten veranderden. En daarvoor kreeg de kerk veel geld.
De kleine verschillen die te zien zijn in het eerste paar kolommen en in de kleine ramen van de eerste twee gewelfde galerijen herinneren ons eraan dat San Fortunato in twee fasen werd gebouwd. Rechts van de eerste zuil staat een gotische kom met wijwater. In de kapel, aan dezelfde kant, zie je een fresco van de Madonna met kind met engelen van Masolino da Panicale. Een andere kapel is versierd met fresco's van de leerlingen van Giotto in de eerste helft van de 14e eeuw. Boven de ingang van de kapel bevindt zich een 14e-eeuwse preekstoel. De houten koorstoelen zijn het werk van Antonio Maffei di Gubbio, die hier eind 16e eeuw werkte.
In de crypte onder de kerk bevindt zich het graf van Jacopone da Todi, een ijverige Franciscaanse monnik die een van de eerste volgelingen was van de leer van St. Franciscus van Assisi. Daarnaast was hij een dichter die schreef in de zogenaamde "vulgaire" Italiaanse taal, die later de basis vormde van het moderne Italiaans.
