Beschrijving van de attractie
San Piero a Grado is een kerk in Pisa, gelegen in de gelijknamige wijk op de plaats waar ooit de verdwenen haven van de Republiek Pisa lag. Volgens de legende was het hier in 44 dat de heilige Petrus afdaalde naar het land van Italië, aankomend uit Antiochië.
Archeologische opgravingen hebben sporen blootgelegd van een oude vroegchristelijke tempel op de plaats van een moderne kerk, waarschijnlijk gebouwd op de fundamenten van een oud Romeins gebouw. In de vroege middeleeuwen, in de 8-9e eeuw, werd die tempel vervangen door een grotere kerk. De bouw van het huidige gebouw van San Piero a Grado begon in de 10e eeuw. Toen, aan het einde van de 11e - het begin van de 12e eeuw, werd het gedeeltelijk gereconstrueerd. De kerk heeft een Latijns kruis in bovenaanzicht met een middenschip en zijkapellen. Ongebruikelijk zijn er apsissen, die waarschijnlijk zijn gebouwd na het instorten van de façade als gevolg van de constante overstromingen van de rivier de Arno. De ingang van de kerk bevindt zich aan de noordzijde.
De buitenkant van San Piero a Grado is gemaakt van steen uit verschillende regio's van Italië. De façade is versierd met pilasters en bogen, met daarboven prachtige keramische schalen, gemaakt in de werkplaatsen van Mallorca en Sicilië, met duidelijke islamitische kenmerken. De schalen zijn versierd met geometrische en metaforische ontwerpen. In alle eerlijkheid moet worden gezegd dat dit slechts een kopie is, en de originele kommen worden vandaag bewaard in het Nationaal Museum van St. Matthew in Pisa. De klokkentoren uit de 12e eeuw werd verwoest tijdens de Tweede Wereldoorlog - alleen de fundering bleef ervan over.
Het majestueuze interieur van de kerk van Modillon wordt opgedeeld door antieke zuilen met klassieke kapitelen. In het westelijke deel zie je een gotische ciborie uit het begin van de 15e eeuw, die staat op de plek waar volgens de legende Sint-Pieter voor het eerst bad. De muren van het schip zijn versierd met een enorme cyclus van onlangs gerestaureerde fresco's. Ze werden in de 14e eeuw uitgevoerd door de in Lucca wonende kunstenaar Deodato Orlandi, in opdracht van de familie Caetani. Hieronder staan de portretten van de pausen, van St. Peter tot John XVIII (1303), in het midden zijn dertig panelen met scènes uit het leven van de Heiligen Peter, Paul, Constantine en Sylvester, en daarboven zijn de Muren van de Stad van de Hemel. Boven het hoofdaltaar hangt een 17e-eeuws houten kruisbeeld.
