Beschrijving van de attractie
Het klooster in de Tiroolse stad Halle functioneerde van 1567 tot 1783. Het werd gesticht door keizer Ferdinand II voor zijn ongetrouwde zussen Magdalena en Helena. In 1569, na de voltooiing van de bouw van het klooster, konden deze twee prinsessen zich hier samen met 40 hofdames vestigen. In 1570 werd de kloosterkerk van het Heilig Hart ingewijd, die nu de status van basiliek heeft. Zowel het klooster als de renaissancetempel zijn ontworpen door de Italiaanse architecten Giovanni en Alberto Luschez. Het kloostercomplex omvatte ook het huis van de dirigent, een klein seminarie, een kloostertuin en een doktersvilla. Het klooster werd gerund door de jezuïetenorde.
Aangezien rijke aristocratische dames in het klooster van Halle woonden, moest hun zorgeloze, vrome leven worden ondersteund door serieuze financiële injecties. De nonnen zelf hielden zich bezig met het investeren van hun eigen middelen in verschillende inkomensgenererende ondernemingen.
Het kloostercomplex is in de jaren 1611-1612 veranderd. Het hoofdgebouw van het klooster en de kerk werden op barokke wijze herbouwd. In 1670 trof een aardbeving de bergen bij Halle, die het nonnenklooster aanzienlijk beschadigden. Hij had opnieuw reparaties nodig, die onmiddellijk werden uitgevoerd. In 1783 werd het klooster op bevel van keizer Jozef II gesloten. Het hoofdgebouw van het klooster werd veranderd in een gewoon woongebouw en de kerk werd ontheiligd. In 1845 werd hier een stadshospitaal gesticht. In 1912 werd het klooster weer operationeel. De religieuze orde van het Heilig Hart van Jezus zorgde voor hem.
