Een kleine staat in het Midden-Oosten trekt de aandacht met voortdurend alarmerende berichten: jarenlang is de confrontatie tussen Joden en Arabieren in het land niet gestopt, als gevolg van onopgeloste territoriale geschillen. Fans van de cultuur van Israël worden achtervolgd door heel andere vragen: in een klein gebied zijn er zoveel beroemde historische en religieuze plaatsen dat de kennismaking met zelfs een klein deel ervan minstens een half leven kan kosten.
Historische paden
De UNESCO-organisatie is erg gevoelig voor de culturele en historische waarden in Israël. Haar lijsten bevatten verschillende objecten die als onbetwistbaar werelderfgoed worden beschouwd:
- Fort Massada, dat dient als een symbool van moed en standvastigheid voor de Israëli's. De constructie dateert uit 25 voor Christus en de bewoners volbrachten deze prestatie in het 70e jaar van het nieuwe millennium.
- De oude stad Jeruzalem, waar de Heiland naar Golgotha klom. Binnen de muren van de oude stad bevinden zich relikwieën die heilig zijn voor vertegenwoordigers van drie religies - joden, orthodoxe christenen en moslims. De Westelijke Muur, de Heilig Grafkerk en de Al-Aqsa-moskee op de Tempelberg worden elk jaar objecten van aanbidding voor miljoenen pelgrims.
- White City maakt deel uit van Tel Aviv, gebouwd in een internationale bouwstijl. De gebouwen van deze stadsblokken zijn gemaakt in het wit en de Witte Stad werd opgenomen in de lijsten van cultureel werelderfgoed als een levendig voorbeeld van nieuwe stadsplanning in de 20e eeuw.
- Ruïnes in de Negev-woestijn. Resterende ruïnes van de ooit welvarende steden geven een idee van de manier van leven tijdens het bestaan van de beroemde Kruidenroute in de 3e eeuw voor Christus.
- Bahai-tuinen in Haifa, het wereldcentrum voor de aanhangers van de bahá'í-religie. De terrastuinen op de helling van de berg Karmel zijn een uitstekend voorbeeld van landschapskunst.
Nieuwjaar valt in de zomer
In de cultuur van Israël wordt speciaal belang gehecht aan religieuze gebruiken en rituelen. Het volstaat te zeggen dat het land volgens zijn eigen kalender leeft en dat de feestdagen van Israël helemaal niet lijken op die van inwoners van andere landen en vertegenwoordigers van andere nationaliteiten. Het nieuwe jaar is voor een Israëliër een feestdag van het heroverwegen van de prestaties van het afgelopen jaar, en de datum "zweeft" altijd zoals andere Joodse "rode dagen van de kalender".
