Beschrijving van de attractie
Het Nationaal Monument is een monument opgericht op de Dam, het centrale plein van Amsterdam, de hoofdstad van het Koninkrijk der Nederlanden. Het monument werd in 1956 opgericht ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Hier wordt elk jaar op 4 mei een herdenkingsceremonie voor de oorlogsslachtoffers gehouden. Tot 1914 was de Dam versierd met een ander rijksmonument, Eenheid, een zuil bekroond met een vrouwenfiguur.
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd besloten om een nieuw monument op het centrale plein te bouwen, dat de eenheid van het volk zou verpersoonlijken en een eerbetoon zou zijn aan de nagedachtenis van de slachtoffers. Tijdens de bespreking van het project werd een tijdelijk monument opgericht, bestaande uit 11 urnen met land uit alle provincies van Nederland. Het land werd afgenomen van de plaatsen van massa-executies of militaire begraafplaatsen. Later kwam daar nog een 12e urn bij - met land uit Indonesië, een voormalige Nederlandse kolonie.
De auteurs van het monument zijn de Nederlandse architect Oud en de beeldhouwers Redecker en Gregoire.
Het monument is een betonnen zuil van 22 meter hoog, bekleed met witte travertijnsteen. De zuil is omgeven door sculpturen die het lijden tijdens de oorlog symboliseren, de verzetsbeweging, een vrouwenfiguur met een kind symboliseert vrede, overwinning en een nieuw leven. Vliegende duiven op de achterkant van de zuil zijn een symbool van bevrijding. De basis van het monument bestaat uit concentrische cirkels die trappen vormen. De twee leeuwen aan de voet van het monument symboliseren Nederland. Achter de zuil bevindt zich een halfronde wand, waarin urnen met aarde zijn ingebed. Koningin Juliana der Nederlanden opende het monument tijdens de ceremonie.
In de jaren 60 en 70 van de 20e eeuw werd het monument een ontmoetingsplaats voor hippies die er een symbool van vrijheid in zagen.
