Beschrijving van de attractie
Pieve di San Siro is een kerk in het kleine dorpje Chemmo, in de buurt van de stad Capo di Ponte, in de provincie Brescia, op een hoogte van 410 meter boven de zeespiegel. Dit religieuze complex, gelegen op een klif boven de rivier de Olo, is te bereiken via een in de jaren dertig gebouwde trap.
De oprichting van Pieve di San Siro in zijn huidige vorm dateert waarschijnlijk uit het einde van de 11e eeuw, hoewel een fragment van een oude Romeinse inscriptie op een lancetvenster suggereert dat er eerder op deze plek een gebouw uit de tijd van het Romeinse Rijk heeft gestaan. Het werd hoogstwaarschijnlijk tussen de 8e en 9e eeuw omgebouwd tot een christelijk kerkgebouw. Elementen van pre-romaanse kapitelen en zuilen zijn ook bewaard gebleven in de crypte van de kerk. De klokkentoren werd gebouwd in de 15e eeuw en na het bezoek van de heilige Karel Borromeus aan Val Camonica in 1580 werden sommige delen van de kerk herbouwd, waaronder het middenschip.
Grote restauratiewerkzaamheden in Pieve di San Siro vonden plaats in 1912: de stenen decoratie, gedeeltelijk ingestort van het portaal, werd op zijn plaats teruggezet, de hele noordmuur van het koor werd herbouwd en de kruisgewelven van de zijkapellen en de caissons van het middenschip werden verwijderd. De muren van de crypte en de trap die ernaartoe leidde werden ook vernieuwd. En in de jaren negentig werd nog een ander werk uitgevoerd om de bouw van de kerk en de klokkentoren te versterken.
Tegenwoordig is Pieve di San Siro een oost-west gericht gebouw met drie apsissen en een zeer uitgebreide portaal aan de zuidkant, versierd met verschillende symbolen en fantastische bloemen. Aan de achtermuur zijn veel trappen te zien, die volgens de traditie dienden voor degenen die zich voorbereidden op deelname aan het avondmaal. Van daaruit leidt de deur naar de sacristie en de klokkentoren. In deze kerk stond ooit het altaarstuk "Master Paroto" uit de eerste helft van de 15e eeuw, dat nu in New York wordt bewaard. Het is de moeite waard om aandacht te besteden aan het enorme doopvont, dat waarschijnlijk is gemaakt van een kom van een oude Romeinse of vroegmiddeleeuwse druivenpers.
