Er zijn verschillende kleine staten op de kaart van Europa, terwijl ze gezag en respect genieten van naaste buren, maar ook van geografisch verre landen. De inwoners van San Marino zijn er bijvoorbeeld trots op in de oudste republiek ter wereld te wonen. En het wapen van San Marino, dat in de 16e eeuw verscheen, wordt beschouwd als het belangrijkste symbool van soevereiniteit en vrijheid.
Beschrijving van het wapen van San Marino
Het kleurenpalet van het hoofdsymbool van deze staat is ingetogen en niet rijk. De hoofdkleuren zijn: goud (geel) en groen (olijf) tint. Voor het tekenen van afzonderlijke elementen worden blauw, wit en bruin gebruikt, de omtrek van afzonderlijke delen is zwart.
Het wapen van San Marino heeft de volgende hoofddetails:
- een gouden schild van een vorm die niet helemaal gebruikelijk is voor heraldiek;
- een gouden kroon die de compositie bekroont;
- een tak van een laurierboom met vruchten, die het schild aan de linkerkant omlijst;
- een eikentak met eikels die het schild aan de rechterkant omlijsten;
- sneeuwwit lint met het motto van het land.
Elk van de elementen van het wapen speelt een specifieke symbolische rol. De symboliek van de laurier is bijvoorbeeld al sinds de oudheid bekend; winnaars in militaire aangelegenheden en degenen die glorie bereikten in creativiteit werden geëerd met een krans van bladeren van deze boom. De lauriertak is, naast het wapen van San Marino, te zien op de officiële symbolen van Frankrijk, Brazilië, Ethiopië, Mexico en andere landen.
De tak van de eik, de koning van de bossen, is ook al sinds mensenheugenis bekend in de heraldische traditie van Europa en Amerika. De oude Grieken beschouwden deze boom als de patroonheilige van Zeus de Donderaar, daarom fungeren takken, bladeren en eikels als een soort symbolen van macht, kracht en onoverwinnelijkheid. Zowel de laurier als de eik, die op het wapen van San Marino zijn afgebeeld, hebben dezelfde symbolische betekenis.
De belangrijkste elementen van het schild:
De centrale plaats op het wapen van San Marino wordt ingenomen door een gouden schild; het voorvlak toont een landschap: een lichtblauwe lucht en drie zilverachtige (witte) torens van steen, gelegen op drie groene toppen.
De torens hebben dezelfde vorm en grootte, elk versierd met een struisvogelveer. Ze symboliseren de belangrijkste historische en culturele monumenten van het land, de forten van Montale, Guaita, Chesta. De toppen van de Monte Titano, afgebeeld op het schild, zijn de belangrijkste geografische attracties van San Marino.
De forten, ooit gebouwd voor de verdediging van de grenzen, worden tegenwoordig niet gebruikt voor het beoogde doel, maar ze zijn een symbool geworden van de vrijheid van San Marino. Ze werden niet alleen vereerd om het wapen van dit land te versieren, maar worden ook geslagen op lokale euromunten.