De staten Latijns- en Zuid-Amerika zijn onlangs een onafhankelijk ontwikkelingspad ingeslagen. Daarom hebben veel van deze landen zeer jonge staatssymbolen. Hetzelfde wapen van Argentinië werd pas in 1944 officieel goedgekeurd als het belangrijkste symbool van het land. Toegegeven, het is gebaseerd op afbeeldingen van symbolen, symbolisch voor het land, gemarkeerd met het stempel van de geschiedenis.
Beschrijving van het wapen van de Argentijnse Republiek
Het centrale weefsel van het wapen wordt gepresenteerd in de vorm van een ovaal schild. Het veld is door een horizontale lijn verdeeld in twee gelijke delen, geschilderd in verschillende kleuren: het bovenste deel is azuurblauw (of meer bekend, blauw), het onderste deel is zilver, meestal overgedragen met wit.
Een van de belangrijkste symbolen op dit schild zijn een staf en een Frygische muts die het draagt. De kleuren zijn natuurlijk, natuurlijk, de staf is bruin, de dop is felrood. Op de voorgrond, op een zilveren achtergrond, de afbeelding van een handdruk. Rondom het schild is een krans van groene takken van een laurierboom. Van onderaf zijn deze takken verbonden en vastgebonden met een lint; voor de versiering worden dezelfde kleuren gebruikt als op het schild. De hoofdachtergrond van het lint is zilver, de rand is azuurblauw. Boven het schild wordt de zonsopgang getoond.
Elk van deze symbolen, zelfs als het voor iemand primitief lijkt, is gevuld met betekenis en kan veel vertellen aan iemand die geïnteresseerd is in de geschiedenis van Argentinië.
Symbolen van de revolutie
De pet afgebeeld op het staatsembleem van dit land wordt Phrygisch of Thracisch genoemd, ter ere van de regio Phrygië. Ooit was het in Klein-Azië, voor velen is het een soort symbool van vrijheid of revolutie geworden.
In feite droegen vertegenwoordigers van de stammen die Dacia, Thracië en Dalmatië bewoonden zo'n vilten of wollen hoed. Het recht om het te dragen in het oude Rome of Griekenland werd gegeven aan een slaaf die werd vrijgelaten. Het is duidelijk dat degene die zo'n pet op zijn hoofd had een vrij persoon was.
Omdat de kleur van de dop erg helder en verzadigd was, kon hij, wanneer hij op een staf werd geplaatst, dienen als een vaandel dat opriep tot rebellie en bevrijding. De Frygische muts verloor zijn oorspronkelijke betekenis als een gewone hoofdtooi en kreeg bovendien een symbolische betekenis in verschillende landen en op verschillende tijden.
Zo'n hoofdtooi wordt bijvoorbeeld gedragen door Marianne, dat symbool staat voor de vrijheid van Frankrijk, het Vrijheidsbeeld op sommige Amerikaanse munten. Dit symbool komt het meest voor in Latijns- en Zuid-Amerika. Zijn afbeelding staat op veel wapenschilden, waaronder de Argentijnse Republiek.
