Afgelopen juni heeft het ministerie van Financiën van de Russische Federatie een verklaring afgegeven die verhitte discussies heeft uitgelokt, zowel in de professionele omgeving als onder gewone burgers. Het ministerie van Financiën heeft aangekondigd voornemens te zijn om bij de regering een wetsvoorstel in te dienen over de verplichte verzekering van Russen die naar het buitenland reizen. Het initiatief van het ministerie strekt zich niet alleen uit tot visumaanwijzingen, waar Russische burgers al gewend zijn om een verzekering aan te vragen, maar ook tot landen waarmee een visumvrij regime werkt. Mikhail Efimov, de verzekeringsdirecteur van het bedrijf, vertelde ons wat dit zal betekenen voor de sector en voor ieder van ons.
De verklaring van het ministerie van Financiën over zijn voornemen om, zoals verwacht, te komen tot een verplichte verzekering van alle Russische staatsburgers die naar het buitenland reizen, werd met ambiguïteit ontvangen. De overgrote meerderheid van verzekeringsmaatschappijen en reisbureaus steunde het idee van het ministerie, terwijl gewone burgers in twee "kampen" werden verdeeld: degenen die met instemming op dit initiatief reageerden, en degenen die voorzichtig en zelfs negatief reageerden. Om te begrijpen wat de voor- en wat reden tot zorg is, is het allereerst de moeite waard om de argumenten van de partijen te analyseren en alle voor- en nadelen af te wegen.
Is het echt nodig? Tegenargument
Een van de belangrijkste argumenten van degenen die het initiatief van het ministerie van Financiën "vijandig" nemen, is de bewering dat een reisverzekering tegenwoordig alleen verplicht is voor burgers die visumlanden bezoeken. Dit is echter niet helemaal waar. In feite zal een verplichte reisverzekering - indien aanvaard - niets meer worden dan een formalisering van de bestaande praktijk. Feit is dat in veel visumvrije landen voor Russen, wettelijke normen buitenlanders verplichten om een verzekering bij zich te hebben die geldig is gedurende de gehele verblijfsperiode. Het al dan niet controleren van zijn aanwezigheid is een kwestie die meestal ter beoordeling van de grensdienst van het land van binnenkomst blijft. Wanneer u bijvoorbeeld naar Turkije reist, een populaire bestemming onder Russische toeristen, is het verplicht om een verzekeringspolis op te stellen - dit is de vereiste van de Turkse wet. En zelfs als de grenswacht u vandaag niet heeft gevraagd om het beleid te presenteren, betekent dit niet dat naleving van deze regel niet nodig is.
Het redden van drenkelingen is het werk van professionals. argument voor
Officieel legde het ministerie van Financiën de noodzaak van een verplichte verzekering voor reizigers naar het buitenland als volgt uit: "om de budgettaire kosten te minimaliseren voor het oplossen van de problemen van Russen die zich in een probleemsituatie in het buitenland bevinden."
Achter deze droge formulering gaat echter, naast budgetbesparingen, nog een andere belangrijke verandering schuil. Sterker nog, de staat nodigt burgers uit om zelfstandig verantwoordelijkheid te nemen voor hun veiligheid in het buitenland. Als reactie daarop kun je aanstoot nemen en zeggen dat 'niemand ons beschermt'. Maar zie je, geen enkele staat lost het probleem van lichtvergiftiging van zijn burgers op vakantie op. De staat grijpt in en probeert haar burgers in het buitenland te helpen bij grote rampen, natuurrampen of door de mens veroorzaakte ongelukken. Maar in alle andere gevallen, wanneer vakantiegangers behandeling nodig hebben, wenden ze zich onafhankelijk (en meestal "voor geluk") tot lokale klinieken voor advies en behandeling. En hun kosten zijn meerdere malen hoger dan de prijs van een verzekering met een gemiddelde dekking. In dit geval is de verzekering van degenen die naar het buitenland reizen de reddingslijn waardoor de toerist zich geen zorgen hoeft te maken over het vinden van een ziekenhuis en een arts: de verzekeringsmaatschappij zal alles voor hem doen.
Het moet zo zijn. Tegenargument
Waar je echt op moet letten, zijn gewetenloze bedrijven die geld willen verdienen aan de massa nieuwe klanten die geen ervaring hebben met het afsluiten van een verzekering om naar het buitenland te reizen. Als gevolg hiervan bestaat het risico dat dergelijke bedrijven een goedkoop en nutteloos product gaan aanbieden, dat zal worden gekocht op basis van "het moet gebeuren". Het vermogen om deze dreiging te neutraliseren ligt echter in uw handen. Bij het kiezen van een verzekeringsmaatschappij hoeft u zich alleen aan een aantal regels te houden:
- alle beschikbare informatie over het bedrijf bestuderen, recensies op internet lezen en vrienden en kennissen vragen - zij zullen betrouwbare informatie nauwkeurig rapporteren;
- informeer bij de uitbaters van de verzekeringsmaatschappij uitgebreid naar alle polismogelijkheden, de berekening van de kostprijs, het dekkingsgebied enzovoort. Dit zal u toelaten om te begrijpen of u te maken heeft met professionals of dat het bedrijf zelf niet heeft uitgevonden hoe het product dat het levert werkt;
- lees het contract zorgvuldig door en verduidelijk absoluut alle punten die voor u misschien niet duidelijk zijn.
De kat in de zak. argument voor
De invoering van een verplichte polis voor buitenlanders zal de verzekeringscultuur in de samenleving aanzienlijk verbeteren. Maar dit zal alleen gebeuren als er op dit gebied adequaat wordt gewerkt. Tegenwoordig beschouwen veel reizigers het kopen van een verzekering als een noodzaak om een visum te krijgen. Hetzelfde kan gebeuren wanneer het beleid verplicht wordt, zoals we hierboven hebben besproken. Tegelijkertijd is het echter een kans om een brede educatieve campagne te voeren waarmee mensen geen "varken in een zak" kunnen kopen, maar het beste product kunnen kiezen dat het beste bij hen past. Bovendien vereist de wetgeving van de meeste visumvrije landen voor Russen dat bezoekers een medische verzekering hebben. Onwetendheid van de wet, zoals we heel goed weten, ontslaat iemand niet van verantwoordelijkheid. En in dit geval maakt het uw vakantie niet veilig.
Droog residu
Als we de bovenstaande voor- en nadelen afwegen, kan worden gesteld dat de voordelen opwegen tegen. Dit is te wijten aan het feit dat de argumenten "tegen" in feite onhoudbaar zijn, en dit is waarom: verzekeringen zijn tegenwoordig de facto verplicht. Door een polis af te geven, krijgt u de garantie dat er geen onaangename verrassing in de vorm van een grenswachter op u wacht op de luchthaven, die u, niet vindend dat u verzekerd bent, de toegang zal weigeren.
Bovendien is een verzekering een manier om uzelf te beschermen tegen problemen op vakantie of tijdens het reizen - u weet altijd waar u terecht kunt voor hulp.
Het enige echte risico zijn gewetenloze bedrijven, die waarschijnlijk onmiddellijk in een nieuw veld zullen verschijnen. Daarom moet de wet zorgvuldig worden voorbereid, zodat er geen mazen meer zijn voor dergelijke "spelers".
Ten slotte, als dit risico kan worden beperkt, kan de nieuwe wettelijke maatregel een uitstekende reden worden voor reizigers om alle ingewikkelde verzekeringen te begrijpen en de beste polis voor zichzelf te kiezen. Als iedereen dit probleem op een verantwoorde manier benadert en een kwaliteitsproduct kiest, zal hij er geen spijt van krijgen. Daarom is het de moeite waard om 10 basisregels af te werken die u moet volgen bij het kiezen van een verzekering wanneer u naar het buitenland reist.
Waar moet je op letten?
- Kies de dekking van uw verzekering zorgvuldig: hoe lager het bedrag, hoe minder geld er wordt uitgetrokken voor behandeling. Voor Schengenlanden is het minimumbedrag € 30.000.
- Houd er rekening mee dat de dekking die u betaalt, wordt uitgesplitst naar type zorg. Van de in totaal $ 30.000 wordt een deel toegewezen aan medische zorg, een deel aan tandheelkunde, een deel aan compensatie voor verloren bagage, enzovoort. De kosten van de polis zijn ook afhankelijk van de dekkingslimieten voor verschillende risico's. Als u hierop let, kunt u geld besparen zonder te veel te betalen voor een hoge limiet op een bepaald risico dat in uw situatie niet nodig is.
- Afzonderlijk moet u de verzekering bestuderen op het gebied van wat een verzekerde gebeurtenis is en wat niet. Gaat u sporten, dan vallen blessures die u bij dergelijke activiteiten oploopt alleen onder de verlengde polis. Aangezien dergelijke verwondingen op vakantie helaas heel vaak voorkomen, wordt het een gangbare praktijk om in dit geval extra "bescherming" aan uw verzekering toe te voegen. Daarom bieden de meeste verzekeringsmaatschappijen zo'n optie: bij het kiezen van een polis kunt u er "actieve rust" in opnemen.
- De verzekering is alleen geldig voor die problemen die u in het buitenland zijn overkomen. Chronische ziekten vallen niet onder de verzekering.
- De verzekering hanteert vaak een eigen risico - het bedrag dat u zelf betaalt voor uw behandeling. Het eigen risico helpt om de kosten van de verzekering aanzienlijk te verlagen.
- De franchise kan relatief en absoluut zijn. Een absoluut eigen risico van bijvoorbeeld € 100,- betekent dat u € 100 van alle behandelkosten zelf betaalt. Relatief betekent dat als de rekening voor diensten hoger is dan $ 100, de verzekeringsmaatschappij alles zal betalen, en als het niet hoger is, zal het u betalen.
- Heeft u toch medische hulp nodig in het buitenland, bel dan direct het telefoonnummer dat in uw verzekering staat. Als u zelf naar uw arts gaat zonder de verzekeringsmaatschappij hiervan op de hoogte te stellen, kunnen zij weigeren uw kosten te dekken.
- Terugbetaling van geld besteed aan uw behandeling kan gebeuren volgens twee algoritmen. De eerste, de meest voorkomende, is de servicevorm van het organiseren van een ziektekostenverzekering. De verzekeringsmaatschappij zorgt voor de organisatie van de behandeling in het gastland. Het is alleen nodig om de verzekerde gebeurtenis te registreren.
- Met het vergoedingsformulier betaalt de verzekerde zelf de medische diensten en zorgt hij voor de organisatie van de hulp. Bij thuiskomst ontvangt de verzekeringsmaatschappij documenten die het optreden van de verzekerde gebeurtenis en de kosten van de behandeling bevestigen.
- Bedenk dat de verzekeraar altijd op de hoogte moet zijn van alle procedures die de arts voorschrijft en van alle medicijnen die hij voorschrijft.
