Beschrijving van de attractie
Cividale del Friuli, 70 km van de badplaats Lignano aan de Adriatische kust van Italië, werd gesticht tussen 56 en 50 voor Christus. op initiatief van Julius Caesar zelf. Toen heette het Forum Lulia - het was van hem dat de moderne naam van de hele regio Friuli is ontstaan. En vandaag kun je de ruïnes van de muren zien die door de oude Romeinen zijn gebouwd.
In de 5e eeuw na Christus, na de vernietiging van de steden Lulium Carnicum en Aquileia door de Hunnen, groeide de bevolking van het Forum van Lulia, en de stad zelf werd een belangrijke strategische post en bisschoppelijke zetel. In de tweede helft van de 6e eeuw werd het de belangrijkste stad van het eerste Lombardische hertogdom in Italië - het hertogdom Friuli. En toen kreeg de stad zijn huidige naam - Civitas, wat 'de beste in zijn soort' betekent.
Geplunderd door de Avaren in 610, bleef Cividale zelfs tijdens de Venetiaanse Republiek een belangrijk militair en politiek centrum, en sinds de 12e eeuw is het een vrije stad en een bruisend handelscentrum geworden - het grootste in de hele regio Friuli. In 1353 opende keizer Karel IV hier zelf een universiteit. Aan het einde van de 18e eeuw, volgens een vredesverdrag tussen Napoleon en Oostenrijk, ging Cividale over naar de Habsburgers en pas in 1866 werd het bij Italië geannexeerd.
Sporen van al deze talrijke historische gebeurtenissen, vooral de periode van de Longobarden, zijn in de stad bewaard gebleven en Cividale toont ze met trots. Als u uw wandeling door de stad begint vanaf het Kathedraalplein, bevindt u zich meteen bij de basiliek van Santa Maria Assunta, gebouwd in de 15-18e eeuw in de Venetiaanse gotische stijl. Binnenin bevindt zich een zilveren altaarstuk van Pellegrino II - een van de meesterwerken van de Italiaanse middeleeuwse sieradenkunst.
Naast de kathedraal bevindt zich het Christelijk Museum, waar u onder andere het Callisto Baptisterium en het Ratchis-altaar kunt zien, uitstekende kunstwerken uit het Lombardische tijdperk. De doopkapel is vernoemd naar de patriarch Callisto - het is een achthoekig doopvont met kolommen die bogen ondersteunen die elegant zijn versierd met bloemenornamenten. Het Ratchis-altaar, opgedragen aan de Lombardische koning met dezelfde naam, is een rijk versierde rechthoekige steen.
Piazza Duomo is de thuisbasis van het Palazzo dei Provveditori, ontworpen door de grote Palladio, nu de thuisbasis van het Nationaal Archeologisch Museum Cividale del Friuli, dat voorwerpen uit het Lombardische tijdperk en belangrijke middeleeuwse manuscripten herbergt. En achter het plein ligt de oude stad van de Longobarden: voor de Tempel van de Longobarden, gebouwd in de 8e eeuw, is er een prachtig panorama van de rivier de Natisone. In de tempel zijn nog steeds onbetaalbare kunstwerken te zien. De bouw van de tempel zelf is ook interessant - het oorspronkelijke doel, de oorspronkelijke structuur en de namen van de architecten zijn nog steeds onbekend. Het stucwerk op het hoofdportaal en de fresco's zijn bijzonder aantrekkelijk.
Een ander mysterie van Cividale zijn de Keltische catacomben in de buurt van de Tempel van de Longobarden. Ze bestaan uit verschillende ondergrondse kamers, uitgehouwen in de rots met behulp van primitieve gereedschappen. Een steile trap leidt naar de centrale hal, van waaruit drie gangen vertrekken. Talloze nissen en banken zijn in de muren uitgehouwen, maar het belangrijkste dat de aandacht trekt, zijn drie ruwe, onbehandelde maskers. Hun doel is in het geheim gehuld.
En, als we het natuurlijk over Cividal hebben, dan kan men niet anders dan de meest intrigerende legende van deze stad noemen - de zogenaamde Devil's Bridge, die over de Natizone-rivier wordt geworpen. Volgens de legende werd deze enorme brug door de duivel zelf gebouwd in ruil voor de ziel van de eerste die erop liep. Zijn moeder hielp hem daarbij, die in haar schort een grote steen bracht en die midden in de rivier gooide, precies tussen de overspanningen van de brug. De inwoners van Cividale bleken echter listiger dan de duivel en waren de eersten die de hond over de brug lieten - dus voldeden ze aan de voorwaarde, en de duivel moest tevreden zijn met de ziel van het dier.
