Beschrijving van de attractie
De Universiteit van Guatemala San Carlos is de grootste, meest prestigieuze en oudste instelling voor hoger onderwijs in het land. Het werd opgericht op 31 januari 1676 bij koninklijk besluit van Charles II, de vierde universiteit die in Amerika werd opgericht en de enige in Guatemala tot 1954.
De universiteit onderging vijf belangrijke transformaties: na haar oprichting droeg ze tot 1829 de naam van de Koninklijke en Pauselijke Universiteit van San Carlos Borromeo (Saint Charles Borromeo) en was ze ondergeschikt aan de katholieke kerk. Na het verkrijgen van onafhankelijkheid in 1821, werd de instelling de Pauselijke Universiteit genoemd. Van 1834 tot 1840 werd de onderwijsinstelling gereorganiseerd in de seculiere Academie van Wetenschappen. Tijdens het bewind van Raphael Carrer en Vicente Cerna werd deze instelling opnieuw de Pauselijke Universiteit van San Carlos Borromeo en opereerde in deze vorm in 1840-1875. Een nieuwe ronde in de geschiedenis van het land veranderde het in de Nationale Universiteit van Guatemala (1875-1944), een seculiere instelling, die verder was onderverdeeld in colleges van notarissen en rechten, geneeskunde en farmacie. De laatste transformatie vond plaats in 1944 - het werd de Universiteit van Guatemala San Carlos, een sociaal georiënteerde seculiere organisatie.
De universiteit groeide uit het College van St. Thomas van Aquino, gesticht in 1562 door bisschop Francisco Marroquin. Na een reeks grote aardbevingen in 1773 die veel delen van Santiago de los Caballeros verwoestten, gaven de autoriteiten opdracht tot de evacuatie van de stad en de hervestiging van de regerende, religieuze en educatieve autoriteiten naar de nieuwe hoofdstad, La Nueva Guatemala de la Asuncion.
Van de 16e tot de 19e eeuw was het prioriteitsgebied van de universiteit onderzoek in burgerlijk en liturgisch recht, theologie, filosofie, geneeskunde en inheemse talen. Na de liberale revolutie in 1871 veranderde de richting in het onderwijs in Guatemala volledig: de geestelijken werden het land uitgezet, al hun middelen werden geconfisqueerd. Religieus onderwijs werd tot 1954 vervangen door een uitsluitend seculiere. Het nieuwe liberale regime richtte in 1873 de Polytechnisch-Militaristische Academie op, die militaire officieren, ingenieurs, landmeters en telegrafisten opleidde. In juli 1875 sloot Justo Rufino Barrios de Pauselijke Universiteit en in plaats daarvan richtte hij het Central College of Law op, het Central College of Medicine and Pharmacy, dat de National University of Guatemala vormde. De regering bepaalde dat het onderwijs in de geneeskunde zo praktisch en filosofisch mogelijk moest zijn, met alle moderne wetenschappelijke theorieën. Later werden hogescholen voor technische wetenschappen, filosofie en literatuur geopend.
Sinds 21 maart 1893 is bij decreet van de regering van generaal José Maria Reina Barrios de instellingen voor hoger onderwijs het recht ontnomen om hun eigen regeringsorganen te kiezen. In 1897, tijdens een diepe politieke en economische crisis, werd als onderdeel van bezuinigingsmaatregelen een decreet uitgevaardigd om de scholen en hogescholen van de universiteit te sluiten. Na de moord op president Rein Barrios op 8 februari heropende de Guatemalteekse regering de onderwijsinstellingen en beweerde dat deze als basis dienden voor alle liberale instellingen.
Sinds 1899 is de Nationale Universiteit het centrum van het politieke leven van Guatemala. Vele malen werd hem het recht op autonomie ontnomen, werd een onderwijzend personeel aangesteld dat loyaal was aan de regering en probeerden ze bij de studenten dienstbaarheid te ontwikkelen jegens het leiderschap van het land. De oprichting van studentenorganisaties werd zwaar vervolgd en bestraft.
Na de revolutie tegen de opvolger van generaal Ubico op 20 oktober 1944, verleende de nieuwe regering volledige autonomie aan de universiteit, het werd omgedoopt tot de Universiteit van San Carlos de Guatemala. De onderwijsinstelling breidde de samenstelling uit van gespecialiseerde hogescholen en werkgebieden, vrouwen en alle leden van de samenleving, waarvoor zij in het verleden gesloten was, mochten onderwijs volgen. Na dergelijke hervormingen begon de universiteit actief deel te nemen aan het politieke leven van het land en presenteerde sociale, economische en politieke projecten.
Tegenwoordig bevindt het centrale gebouw zich op de campus, heeft het 10 faculteiten, 7 faculteitsscholen en 18 universitaire centra in bijna alle regio's van Guatemala. Het heeft 195.000 studenten; 6 specialiteiten, 119 masters en 10 doctoraatsstudenten die bijdragen aan de opleiding van onderzoekers, docenten en specialisten met geavanceerde ervaring in het hele land.
