- Historisch erfgoed: kastelen
- Waar te eten in Napels?
- Voor museumliefhebbers
- Schattempels
- Excursies buiten de stad
Er zijn bijna geen steden zoals Napels in Europa. Ze kregen veilige gestructureerde parken, fietspaden en pittoreske voetgangersstraten, werden comfortabel om te wonen en te recreëren, maar tegelijkertijd hielden ze op te inspireren en te verleiden. Napels is niet zo, het is nog steeds in staat om 's nachts te boeien en te dromen. Het maakt niet uit of een toerist voor een dag of een week naar de hoofdstad van Zuid-Italië komt, de vraag rijst altijd voor hem: waar te gaan in Napels, wat te zien van de bezienswaardigheden, op welke plaatsen moet je letten ?
Chaos is een woord dat de eerste indrukken van de stad beschrijft wanneer een toerist wordt geconfronteerd met de levensstijl, cultuur en het temperament van de Napolitanen. Chaos suggereert dat deze stad niet te begrijpen is. Maar dit probleem is gemakkelijk op te lossen als we het erover eens zijn dat chaos een andere, enigszins vervormde vorm van orde is.
Chaos in Napels spookt overal. Neem bijvoorbeeld de verkeersregels, of liever de afwezigheid ervan. Chauffeurs hebben haast, alsof ze in brand staan, maar zijn tegelijkertijd klaar om plaats te maken voor niet minder koppige en doelgerichte voetgangers. Chaos heerst ook in de architectuur van de stad. Ondanks het feit dat de centrale wijken van Napels onder de bescherming van UNESCO staan, zijn de muren van de barokke gebouwen van boven tot onder bedekt met graffiti. De schoonheid van appartementsgebouwen is moeilijk meteen te waarderen, vooral omdat de ruimte van de straten wordt doorkruist door waslijnen. En nog een verrassing: er is geen strand in Napels. En dit feit deert de lokale bevolking helemaal niet: ze zonnebaden op de stenen.
Historisch erfgoed: kastelen
Napels, de hoofdstad van de provincie Campanië en in het algemeen van heel Zuid-Italië, heeft de aanwezigheid van vele historische monumenten.
Toeristen hebben vooral de neiging om lokale kastelen te zien:
- Castel del Ovo, wat vertaald kan worden als "Kasteel van het Ei". Het ligt aan het water en is een van de bezienswaardigheden van Napels. Het eerste gebouw op zijn plaats verscheen in de 7e eeuw. BC NS. We kunnen zeggen dat met haar de geschiedenis van de stad Napels begon. De naam van het fort wordt verklaard door een middeleeuwse legende. Ze zeggen dat het huidige kasteel werd gebouwd boven een vat met een magisch ei, dat door Virgil zelf in de fundering van het gebouw was geplaatst. Er is een geloof dat Napels zal bestaan totdat het ei breekt. Het kasteel grenst aan de veiligste en, zoals de Italianen uit andere nederzettingen grappen, de meest Europese wijk van de stad. Onroerend goed is hier erg duur;
- Castel Sant'Elmo, gebouwd in de 14e eeuw op de Vomero-heuvel. Het is niet nodig om de heuvel te voet te beklimmen. Dit kan met de kabelbaan. Vanaf de muren van het kasteel opent het mooiste panorama van Napels naar de rusteloze Vesuvius en de zeebaai. Op het grondgebied van het kasteel is er een gebouw van een voormalig klooster, dat nu wordt bewoond door de collectie van het Keramiekmuseum;
- het kasteel van Maschio Angioino, dat de Napolitanen hardnekkig het Nieuwe Kasteel noemen vanwege zijn verschijning in de tweede helft van de 13e eeuw. Vergaderingen van leden van de gemeente worden nog steeds gehouden in de beroemde Zaal van de Baronnen.
Waar te eten in Napels?
De hoofdader van de oude stad - Via Tribunali - smal, zoals de straten in veel Italiaanse oude steden, staat bekend om een groot aantal cafés: op elke vierkante meter werkt een aparte koffiemachine. Ervaren toeristen gaan echter zonder tijdverlies rechtstreeks naar een van de lokale pizzeria's om de echte Napolitaanse "Margarita" te proeven. Pizzaiolo, zoals de pizzamakers worden genoemd, verzekert dat het belangrijkste bij pizza niet de vulling is, die het meest bescheiden kan zijn en bestaat uit een paar tomaten (zeker in de buurt van Napels) en een paar mozzarellabolletjes. Het belangrijkste is het deeg, dat 's avonds rijpt en 's ochtends de basis wordt voor de lekkerste pizza ter wereld.
Via Tribunali is de thuisbasis van twee legendarische etablissementen - Pizzeria Gino e Toto Sorbillo, waar pizza wordt gemaakt van biologisch meel en additieven van de hoogste kwaliteit, en Di Matteo, actief sinds 1936. Het laatste huisrestaurant heeft geen tafels, het serveert pizza's rechtstreeks uit de oven om mee te nemen. Aan de Via Cesare Cerkale is een van de beste pizzeria's in de stad gemakkelijk te herkennen aan een lange rij, die noch in de hitte noch in de regen afneemt. De pizzeria heet L'Antica Pizzeria da Michele. Het voedt mensen al meer dan 150 jaar met heerlijke pizza's.
Niet ver van de bruisende markt, in de Spagnoli-wijk, aan de Via Pignasecca, neemt de populaire pizzeria "Da Attilio" de hongerigen over. Op Piazza S. Domenico Maggiore is nog een iconische plek, aanbevolen door de Napolitanen zelf. Dit is een pizzeria, geopend in Palazzo Petrucci, die "Palazzo Petrucci Pizzeria" wordt genoemd. Er zijn geen wachtrijen, pizza is snel klaar (en net zo direct gegeten), en als bonus is er een prachtig uitzicht vanaf het dakterras van het paleis.
Voor museumliefhebbers
Naast verschillende historische monumenten biedt Napels zijn gasten verschillende interessante musea. Misschien wel de meest bekende hiervan is het Capodimonte Art Museum, dat zich in het pand van een voormalig koninklijk paleis bevindt. Hier worden privécollecties bewaard van vele beroemde families - Farnese, Borgia, Avalos. De collectie schilderijen van renaissanceschilders verwierf bekendheid voor het museum. Duizenden toeristen komen jaarlijks naar de Capodimonte-galerij om de schilderijen van Caravaggio, Raphael, Titiaan, Botticelli, Parmigianino te zien. De kamers die vroeger door de vorst werden bewoond, tonen porselein, sieraden en portretten van leden van de koninklijke familie. Op de tweede verdieping is een ruimte met werken van 19e-eeuwse kunstenaars en een selectie hedendaagse kunst.
Een andere kunstgalerie is geopend in het Palazzo Zevallos Stigliano, waar in het verleden de beroemde operazanger-castraat Farinelli optrad. De eigenaren van het landhuis (de families van Zevallos, Vandenijnden en Colonna) zijn erin geslaagd een indrukwekkende verzameling kunstwerken bijeen te brengen, met als parel het in 1610 geschilderde schilderij Het martelaarschap van St. Ursula van Caravaggio.
Eenmaal in Napels is het de moeite waard een bezoek te brengen aan het Archeologisch Museum, dat een van 's werelds grootste collecties antieke sculpturen herbergt. Hier kunt u ook artefacten uit het oude Egypte zien, meer dan 200 duizend oude munten die voorheen deel uitmaakten van de Farnese-collectie, fresco's en reliëfs, sieraden. Een andere unieke tentoonstelling van het Archeologisch Museum van Napels is het oude mozaïek gevonden in Pompeii, waarop Alexander de Grote te zien is die de Perzische koning Darius III verslaat in de strijd.
Schattempels
De inwoners van Napels kiezen of veranderen geen kerken. Elke Napolitaanse familie gaat naar een bepaalde kerk, net als de voorouders van het hoofd van de familie. Toeristen hebben meer mogelijkheden: ze kunnen tijdens hun vakantie alle beroemde Napolitaanse kerken inspecteren, vooral omdat ze prachtige kunstwerken bevatten.
In de San Severo-kapel aan de Via Francesco de Sanctis staat bijvoorbeeld een buitengewoon beeldhouwwerk van Giuseppe Sanmartino "Christus onder de lijkwade". Het werd in 1753 besteld voor de kapel door Raimondo de Sangro, prins van San Severo. Het beeld stelt de liggende Christus voor met delicate, bijna vrouwelijke trekken. Maar dit is niet het belangrijkste: de marmeren Jezus is bedekt met een marmeren sluier. Het is moeilijk om de vaardigheid te beschrijven waarmee Sanmartino in marmer een dunne, gewichtloze materie belichaamt die de figuur van Christus stevig bedekt. Je moet het met je eigen ogen zien! Dit is niet het enige meesterwerk in de kapel. Ook de fresco's op het plafond en verschillende sculpturale groepen zorgen voor verbazing en bewondering. En onder de kapel is er een soort anatomisch museum - en het is beter om daar niet met een kind heen te gaan!
De 13e-eeuwse kathedraal van Napels staat bekend om het feit dat het de oudste doopkapel van Europa herbergt, versierd met mozaïeken uit de 4e eeuw. Maar gelovigen komen hier om het bloed van Sint Januarius te aanbidden - de patroonheilige van de tempel. Tijdens grote religieuze festivals worden flessen bloed door de straten van Napels gedragen en de gebeden van de parochianen laten het koken. Volgens lokale legendes, als het bloed dik blijft, zullen er problemen komen naar Napels.
Excursies buiten de stad
Veel reizigers kiezen Napels als lanceerplatform voor uitstapjes naar de archeologische zones in de buurt van de Vesuvius - de steden Herculaneum en Pompeii, die in 79 na Christus stierven door een vulkaanuitbarsting. NS. Vroeger dacht men dat mensen in deze steden langzaam en pijnlijk stierven onder een laag as. Nu is er een theorie dat de meeste inwoners van Herculaneum en Pompeii onmiddellijk stierven door de klap van een golf hete lucht. Herculaneum werd verbrand door een golf met een temperatuur van 500 graden, en Pompeii, dat iets verder van de vulkaan lag, had last van een gasgolf, verwarmd tot 300 graden. De lichamen, bedekt met vulkanische modder, ontbonden. Maar wetenschappers slaagden erin om in de door de eeuwen heen samengeperste laag puimsteen en as de leegte te vinden, waar vroeger mensen waren. Door deze holtes met gips te vullen, was het mogelijk om sculpturen van de dode bewoners te verkrijgen. Sommige postume sculpturen zijn te zien in Pompeii in de "Garden of the Fugitives".
U kunt op eigen gelegenheid naar Herculaneum en Pompeii - met het openbaar vervoer. Ook op de Vesuvius kun je je prima vermaken. Rondleidingen naar de krater van de vulkaan. De weg naar de top is niet moeilijk. Het begint vanaf de 1000 meter, waar ze met de auto naartoe worden gebracht. Soms is de beklimming verboden vanwege de overmatige activiteit van de vulkaan.
Napolitanen raden je ook aan om zeker naar de stad Caserta te gaan, waar de voormalige enorme barokke residentie van de Bourbons staat. De eerste steen van het paleis werd in 1752 gelegd. Het hele complex, inclusief een uitgestrekt park van 120 hectare, werd gebouwd naar het beeld van de residentie van Versailles. Reeds in onze tijd werden hier veel films opgenomen.