Beschrijving van de attractie
De kerk van St. Panteleimon of, zoals het ook wordt genoemd, de Boyana-kerk is een kleine maar toch zeer merkwaardige tempel in Boyana, een buitenwijk van de hoofdstad van Bulgarije, niet ver van de voet van de Vitosha-berg. Dit gebouw werd in verschillende fasen gebouwd: het oostelijke deel (het oudste) verscheen niet later dan de X-XI eeuw. en was een kleine kapel. In de 13e eeuw, in de richting van tsaar Kaloyan, werd er een tempel met twee verdiepingen aan toegevoegd en enkele eeuwen later, in de 20e eeuw, werd een westelijke vestibule met twee verdiepingen aan het architecturale complex toegevoegd.
De kerk van St. Panteleimon is een UNESCO-werelderfgoed, er zijn unieke fresco's in hun artistieke kwaliteiten, die volgens veel onderzoekers tot de beste voorbeelden van de beeldende kunst van de middeleeuwen behoren. Muurschilderingen uit twee periodes zijn hier bewaard gebleven: XI-XII eeuw. en 1259. De vroege fresco's werden uitgevoerd op de droge manier (hoewel traditioneel voor die tijd) van de Byzantijnse stijl en vergezeld van inscripties in het Grieks. Maar de fresco's uit de tweede periode lijken interessanter: in 1259 werden ze op de muren geschilderd bovenop de oude, en zijn ze een algemeen erkend meesterwerk van de wereldschilderkunst.
In totaal zijn bijna negentig scènes uit de Heilige Schrift afgebeeld op de muren van de kerk van St. Panteleimon. De figuur van Jezus Christus is heel gebruikelijk (meer dan 20 keer). Hier zien we hem op verschillende leeftijden en verschillende levenssituaties, wat zijn moeilijke pad symboliseert en de obstakels die hij overwon om mensen liefde en vergeving te brengen. Ook op de muren van de kerk zie je afbeeldingen van St. Panteleimon, St. Nicolaas (de tempel was enige tijd aan hem gewijd), de Maagd Maria, de beschermheilige van de kerk, tsaar Kaloyan en zijn vrouw Desislava.
Het unieke van de fresco's van deze kerk ligt in het feit dat ze zijn geschilderd in de stijl van acute schilderkunst. Alle personages zijn uiterst individueel en tussen honderden gezichten vind je geen enkele repetitieve: elk beeld drukt zijn eigen karakter en emoties uit. Deze fresco's neigen ook naar realisme bij het weergeven van de werkelijkheid: mensen van verschillende sociale lagen zijn hier geschilderd in kleding en omringd door objecten die traditioneel zijn vanwege hun status en de tijd waarin ze leefden.
