Beschrijving van de attractie
Een van de meest populaire valleien in Cappadocië is de Kyzylchukur-vallei, waarvan de natuurlijke schoonheid door de jaren heen duizenden reizigers van over de hele wereld heeft aangetrokken. Het zijn echter de zonnestralen die dit gebied uniek mooi maken. De Kyzylchukur-vallei ligt naast het Ortahisar-district, van waaruit elke avond honderden toeristen naar de Peribajalary-rots trekken - het beste platform om de omgeving te bekijken.
De natuur van Kyzylchukur is uniek. De rotsen van de omringende rotsen hebben een ongewone roze tint, die in de stralen van de ondergaande zon een rijke kleur krijgt, en het landschap lijkt zelfs niet maanachtig, maar Mars. Daarom wordt de Kyzylchukur-vallei ook wel de Rode Vallei genoemd. Voor de ogen van een verbaasde toerist die zich in deze streken bevindt, verschijnt een bijzonder beeld dat moeilijk te beschrijven is. De reiziger wordt omringd door bizarre bergen, vreemde heuvelachtige valleien en rotsen met zulke ongewone vormen dat het soms moeilijk is om in hun natuurlijke oorsprong te geloven - kegels, piramides, raketten, dieren, freaks en nog veel meer. Vooral populair bij toeristen zijn de zogenaamde rotsen, die qua vorm sterk lijken op gigantische paddenstoelen. Aan de bovenkant van het "been" van de zogenaamde paddenstoel worden op een ongebruikelijke manier massieve stenen doppen vastgehouden, klaar om op het hoofd van een gapende reiziger te vallen. Eenmaal in Kyzylchukur krijg je door kindertekenfilms en dromen de indruk dat je in een of ander fantastisch land bent. Bij het aanschouwen van deze streken van Moeder Natuur ervaar je een soort wild, onvergelijkbaar genot. Er is constant het gevoel dat je deelneemt aan een leuke feestelijke actie en het lijkt alsof de muziek maar even weg is en alle clowns verstijven, maar er gaat een moment voorbij en iedereen begint weer te dansen in deze gekke en gekke rondedans.
Kyzylchukur, vooral bij zonsondergang, is gekleurd met veelkleurige tinten zonlicht. Terwijl de zon naar de horizon begint te kantelen, speelt het karmozijnrode licht ingewikkeld met schaduwen in de plooien van de tufsteengolven. Je hoeft zijn ogen maar even te sluiten, en plotseling, als je ze opent, zie je hoe alles wordt ondergedompeld in een heel ander kleurenpalet. De aanblik is zo betoverend dat het moeilijk is om je ogen er vanaf te houden. Het is als het wisselen van kleurenkaarten in een projectorlens. Daarom is Kyzylchukur in Cappadocië een van de beste plekken ter wereld om de zonsondergang te bekijken.
Bovendien zijn kerken uitgehouwen in de Kyzylchukur-rots, die geconcentreerd zijn rond de tempel van Johannes de Doper, waardoor een nederzetting werd gevormd, die mogelijk de eerste christelijke nederzetting op dit gebied was.
Bij de ingang van de vallei staat de Druivenkerk, die deel uitmaakt van het kloostercomplex, uitgehouwen in een tufsteenkegel en zich op het laagste niveau (7-9 eeuwen) bevindt.
Elk jaar neemt het aantal toeristen dat specifiek naar Cappadocië komt om de pittoreske zonsondergang te bewonderen aanzienlijk toe. Toeristen zijn al lang graag geziene gasten in dit gebied.
