Beschrijving van de attractie
De basiliek van Saint-Denis is een van de oudste kerken in Parijs, een parel van middeleeuwse gotische architectuur, een nationaal spiritueel heiligdom. Hier is de rustplaats van de grootste vorsten van het land, die hun stempel hebben gedrukt op de geschiedenis van Europa en de wereld.
Onder de Romeinen was hier de nederzetting Catuliac gevestigd. Het was hier dat de eerste bisschop van Parijs, St. Dionysius, waarna de plaats Saint-Denis werd genoemd. In 475, hier, met de zegen van St. De Genevieve bouwden de basiliek. In 630 werd de herbouwde basiliek de centrale tempel van het benedictijnenklooster.
In de 13e eeuw bracht Lodewijk IX hier de as van zijn voorgangers. Vanaf dat moment werd de basiliek van Saint-Denis het graf van koningen. De naam van de "koninklijke necropolis van Frankrijk" werd eraan toegewezen.
Hier zijn de graven van 25 Franse monarchen, 10 koninginnen, 84 prinsen en prinsessen. Onder hen zijn legendarische persoonlijkheden, zonder wie Europa er anders uit had gezien: Clovis I, de gedoopte koning van de Franken, Karl Martell, die de opmars van de islam naar het Europese continent stopte, de intellectueel Karel V, die de soevereiniteit en eenheid van Frankrijk. De beroemde koninklijke standaard, oriflamma, wordt ook bewaard in Saint-Denis.
Tijdens de Franse Revolutie werden het klooster en de basiliek geplunderd en gesloten, de overblijfselen van de regerende personen werden in een sloot gegooid, bedekt met kalk en in brand gestoken. In 1814, tijdens de restauratie van de basiliek, werden de beenderen van koningen en hun families verzameld in een ossuarium - een speciale opslagplaats. In de plaatselijke crypte werden Lodewijk XVI en Marie Antoinette, op de guillotine geëxecuteerd, herbegraven. In 1830 stopten de begrafenissen.
Pas op 9 juni 2004 werd een uitzondering gemaakt: op deze dag werd in Saint-Denis het hart van de jonge Lodewijk XVII begraven, de zoon van Lodewijk XVI en Marie Antoinette, die nooit de troon besteeg.
De koninklijke grafstenen in Saint-Denis zijn een opvallend gezicht: op de grafstenen rusten liggende sculpturen van de overledene, gesneden met een portretgelijkenis. De basiliek is versierd met prachtige glas-in-loodramen, waarvan de verhalen het verhaal van de kruistochten vertellen.