Beschrijving van de attractie
Landschapspark "Alexandria" van Peterhof ligt ten oosten van het Benedenpark en is hiervan gescheiden door een stenen muur die door de Zveriny-, Nikolsky- en Sea-poorten is gesneden, en heeft aan de andere kant een gemeenschappelijke grens met het landgoed Znamenka. De noordelijke grens van "Alexandrië" loopt langs de kust van de Finse Golf, de zuidelijke - langs de snelweg St. Petersburg - Lomonosov (Oranienbaum).
De oppervlakte van het park is 115 hectare. Het landschapspark aan zee Alexandrië is verdeeld over 2 terrassen: de onderste (kust) en de bovenste, waarop de belangrijkste architecturale gebouwen van het Alexandria-paleiscomplex werden gebouwd: het Farmer's Palace, het Cottage Palace en de Capella.
Het landschap van het gebied maakte het mogelijk om allerlei schilderachtige landschappen te vormen, waarin weiden en heuvels, een diep ravijn en glooiende hellingen, smalle kronkelende paden en brede schaduwrijke steegjes veranderen. De zee, die vanuit veel punten van het park te zien is, geeft een unieke charme aan het landschap van Alexandrië.
Een onderscheidend kenmerk van "Alexandria" is de verscheidenheid aan groene ruimtes. Eiken, linden, berken, esdoorns, populieren, essen groeien hier. Je vindt er ook veel unieke, exotische struiken en boomsoorten. Open groene open plekken maken plaats voor groepen struiken en bomen. Gedurende enkele decennia werd "Alexandrië" verrijkt met verschillende soorten decoratieve details: tuinhuisjes, sculpturen, wachtkamers, waar elementen van gotische architectuur werden toegepast. In de buurt van het paleis "Cottage" werden bijvoorbeeld "gotische banken" met hoge rugleuningen geïnstalleerd. En tegenwoordig zie je naast het paleis een vakkundig uitgevoerd groen metalen tuinhuisje.
Ook de Ruïnebrug, die over een diep ravijn werd gegooid, gaf het park een subliem romantisch karakter. Na de Grote Vaderlandse Oorlog zijn het oostelijke landhoofd en 2 sokkels met enorme vazen van Pudost-steen bewaard gebleven van de Ruïnebrug. De brug werd zo genoemd omdat tijdens de bouw de ruïnes van het Menshikov-paleis nog steeds in de buurt waren.
In termen van compositorisch ontwerp, rationeel gebruik van het reliëf, selectie en rangschikking van plantages, is Alexandrië een uitstekend voorbeeld van een park in landschapsstijl en is het een van de opmerkelijke monumenten van de Russische landschapsarchitectuur van de 19e eeuw.
De belangrijkste compositorische as van het park is Nikolskaya Alley, die het in een rechte lijn van west naar oost doorkruist - van de gelijknamige poorten in de stenen muur tot de Bolshoi-vijver, waar het aansluit op de verwevenheid van verschillende steegjes en, grenzend aan de vijver, gaat naar de oostgrens van het park. Nikolskaya Alley verdeelt het park in noordelijke en zuidelijke regio's: kust- en hoogland. Andere wegen van "Alexandria" worden gekenmerkt door meanderende, typisch voor de aanleg van landschapsparken. De steegjes zijn gemaakt met een delicate berekening, waardoor je het landschap vanuit de meest succesvolle uitkijkpunten kunt bekijken, waardoor de illusie ontstaat van volumetrische ruimte, diversiteit en lengte van de natuurlijke omgeving.
