Beschrijving van de attractie
Het Nationaal Archeologisch Museum van Umbrië is gevestigd in Perugia in het gebouw van het voormalige Dominicaanse klooster van San Domenico. In 1790 schonk de plaatselijke aristocraat Francesco Filippo Fridgeri zijn verzameling zeldzame dingen aan de stad, die de basis legde voor het museum. Later werden de collecties van het museum verschillende keren uitgebreid: in 1921 verwierf hij bijvoorbeeld de prehistorische en paleontologische collectie van Bellucci, en in 1948 werden hier vondsten uit de archeologische opgravingen in de stad Cetona, bij Siena, tentoongesteld.
Tegenwoordig kun je in de zalen van het museum verschillende paleolithische en eneolithische voorwerpen zien, voornamelijk gevonden in Umbrië en gedateerd in de brons- en ijzertijd. Ze behoorden tot de eerste bewoners van het schiereiland Apennijnen, die hier in de 16-12 eeuw voor Christus verschenen.
De Etruskische collectie is van bijzonder belang. Het dateert uit de zogenaamde Villanova-periode (9-8 eeuwen voor Christus). Hier zie je ook rijkelijk versierde voorwerpen uit de graven uit de Helleense periode: urnen, sarcofagen, vazen, voorwerpen van goud en brons en wapens.
De echte parel van het museum is de zogenaamde "Chippo di Perugia" 3-2 eeuwen voor Christus. Is de langste Etruskische inscriptie ooit ontdekt. Het is een grenspaal met de aankondiging tussen de families Veltina en Afun over de afbakening van het grondbezit.
Daarnaast toont het Archeologisch Museum een verzameling voorwerpen uit Afrika, evenals etnische artefacten verzameld door de Perugiaanse natuuronderzoeker en ontdekkingsreiziger Orazio Antinori.
Het voormalige klooster van San Domenico herbergt ook het Rijksarchief, dat een bibliotheek herbergt die toebehoorde aan de Dominicaanse monniken. Het bestaat uit manuscripten, waarvan sommige geïllustreerd, gedateerd 991-1851, en verschillende kerkelijke documenten.
