Beschrijving van de attractie
Aan het begin van de 15e eeuw verschenen er joden in Vilna, maar de joodse gemeenschap begon pas in 1593 met haar activiteiten. Het was toen dat Sigismund III de Joden het voorrecht van verblijf in Vilna verleende.
In 1830-40 verspreidde de joodse onderwijsbeweging "Haskala" zich in Vilnius. Al in 1820-1830 werden de eerste seculiere edities gepubliceerd - geschiedenisboeken, die werden vertaald door de Haskalah-schrijver Mordechai Aaron Gunzburg en poëziecollecties van Abraham Dov Lebenson. Joodse studenten werden ingeschreven in het gymnasium van Vilnius.
In 1846, toen M. Gintsburg werd begraven, besloten de aanhangers van de Haskala dat ze een synagoge moesten stichten om hun eigen vergaderruimte te hebben. De autoriteiten van Vilnius steunden het initiatief van joodse opvoeders en in 1847 werd toestemming gegeven om een synagoge te openen. Ze kreeg de naam "Taharat Hakodesh", wat de reiniging van het heiligdom betekent.
De tempel had een orthodoxe oriëntatie, maar volgens het model van de Duitse synagogen, waar in die tijd de oprichting van het gereformeerde jodendom plaatsvond, werden alle rituelen uitgevoerd met koorzang. Om deze reden werd de synagoge Choral genoemd.
Gedurende de 19e eeuw werkte de synagoge in verschillende gebouwen, maar had geen eigen gebouw. In 1899 kocht het bestuur van de synagoge een stuk grond aan de Zavalnaya-straat dat voorheen toebehoorde aan de koopman V. Eliyashberg. Tegen 1902 werd met de medewerking van architect David Rosenhaus een project voor de toekomstige bouw van de synagoge gecreëerd. De bouw begon en op 3 september 1903, om het Joodse Nieuwjaar te vieren, vond de inhuldiging plaats.
De grootse opening van de synagoge vond plaats met de deelname van vele prominente mensen uit die tijd: historicus Simon Dubnov, cantor Avraham Bernstein en anderen. In de 19e eeuw, bankiers van de familie Bunimovich, bestuurslid E. Pruzhanas, koopman I. Shabad, architect D. Rosenhaus, publieke figuren S. Trotskis en S. Citron, schrijvers D. Lebenson, A. Meyer Dick, K. Shulman waren frequente gasten van de synagoge. … De rabbijn van Vilnius Zelig Minor bezat een zeer waardevolle bibliotheek, die hij naliet aan de synagoge.
Twee jaar lang was de prediker van de synagoge de beroemde schrijver, zionist, Sh. Levin, een afgevaardigde van de Russische Staatsdoema.
De structuur van het synagogegebouw is gemaakt met elementen van de Moorse stijl. De buitengevel van het gebouw is indrukwekkend met een hoge boog ondersteund door twee binnenkolommen. De boog bevat twee zijramen met nisvormige openingen. In het bovenste gedeelte, boven de ingang, bevindt zich een groot glas-in-loodraam in de vorm van een halve cirkel. Aan de onderkant van de grote boog vormen de twee binnenste kolommen drie kleinere gebogen openingen. Het interieur van de synagoge wordt ondersteund door dezelfde vloeiende lijnen van muren en kolommen, onderling verbonden met zachte, gebogen lijnen. Op de tweede verdieping was een speciale ruimte gereserveerd voor de koren en voor de vrouwensectie.
Van de meer dan honderd joodse gebedshuizen die aan het begin van de 20e eeuw in Vilnius in gebruik waren, hebben er slechts enkele na de Tweede Wereldoorlog overleefd. Een daarvan is de Takharat Hakodesh-synagoge.
Tijdens de ontwikkeling van het onafhankelijke Litouwen werd de synagoge hersteld. Beroemde voorzangers kwamen hier vaak om deel te nemen aan algemene zang. Een van hen is de bekende moderne cantor I. Malovan. Hij kreeg zelfs de titel van erecantor van de Koorsynagoge in Vilnius.
