Een van de meest gesloten staten ter wereld, de Democratische Volksrepubliek Korea, leeft volledig in overeenstemming met de Juche-ideeën. Deze ideologie is gebaseerd op oude oosterse filosofie en houdt in dat elke persoon niet alleen de meester is van zijn eigen acties, maar van de hele omringende wereld. Op de schaal van de staat Juche is het een oplossing voor alle problemen van het interne leven van het land door zijn eigen inspanningen. Met andere woorden, hoewel de cultuur van Noord-Korea gebaseerd is op traditionele Koreaanse gebruiken, dient het als een instrument om de door de partij gekozen ideologie in de hoofden van de mensen te behouden.
Culturele verlichtingsbrigade
In de DVK zijn "Propaganda Art Brigades" opgericht, waarvan de belangrijkste taak is om naar provinciale instellingen en landbouwbedrijven te reizen. Tijdens de optredens verzorgen de leden van de brigades politieke voorlichting en toneelvoorstellingen, met als essentie het inspireren van arbeiders tot nieuwe grootse daden.
Controle en gevoelig leiderschap
De Noord-Koreaanse cultuur staat onder leiding van de Labour Party. De leiders hebben de rol van culturele en ideologische inspirators op zich genomen, en daarom verliest het ministerie van Propaganda en Agitatie geen enkel gebied van kunst, wetenschap en zelfs volksambachten uit het oog.
Artistieke uitdrukking van culturele ideeën
Het belangrijkste idee dat kunst de massa moet brengen, is de afwijzing van de elementen van de kapitalistische ideologie. In het verleden moest volgens de ideeën van Juche het beste worden genomen en de unieke geest van de Koreaanse natie moet op alle mogelijke manieren worden ondersteund en gecultiveerd.
Ongetwijfeld bestaan de voordelen van een dergelijke ideologie. Zo besteden Koreaanse etnografen veel tijd aan het herstel en de heropleving van verschillende vormen van manifestatie van de Noord-Koreaanse cultuur en haar erfgoed. Volksambachten, muziek en choreografie herleven en ontwikkelen zich. Eerlijkheidshalve is het vermeldenswaard dat al deze richtingen een te optimistische, nadrukkelijk positieve inhoud en eerlijk gezegd proletarische eigenschappen hebben. Maar wat maakt het uit of 'de mens de meester van de hele wereld is', zoals de Juche-ideologen beweren?
