Beschrijving van de attractie
Op de Kirchenfeldbrücke-brug kunt u de rivier de Are oversteken vanaf het observatiedek bij het Berne Casino naar het museumkwartier, waar u het grootste deel van de dag kunt doorbrengen.
De brug is ontworpen door ingenieurs Moritz Probst en Jules Roethlisberger van het plaatselijke bouwbedrijf Gottlieb Ott & Cie. De gebogen structuur werd in 21 maanden gebouwd en op 24 september 1883 geopend. De Kirchenfeldbrücke is de derde dergelijke brug in Zwitserland na Javrozbrücke in Sharm en Schweizwasserbrücke tussen Bern en Schwarzenburg.
In 1901 begon tramlijn III te rijden op de Kirchenfeldbrücke-brug. 12 jaar later besloot het stadsbestuur om de structuur van de brug te versterken zodat er een tweede tramspoor op kon komen. Daarnaast was de bestaande brug onderhevig aan verticale trillingen door de constante passage van paardenkoetsen en horizontale trillingen door voetgangers die in dezelfde richting liepen. Om de brug stabieler te maken, werden de hoofdpijlers vervangen door palen van gewapend beton. Het trottoir was in twee delen verdeeld. Elk van hen kon maar in één richting gaan. Dit maakte de brug meer statisch. Het trottoir was voortaan gemaakt van gewapende betonplaten met een houten bestrating.
In 1972 werden de leuningen, gemaakt van gietijzer, vervangen door een ijzeren hek. Interessant is dat ongeveer 55 cm van de originele gietijzeren balustrade, die vandaag te zien is, aan één kant van de brug bewaard is gebleven.
De dubbele boogbrug Kirchenfeldbrücke is 229 meter lang. Er werd ongeveer 1.300 ton staal gebruikt om de draagconstructie op te richten, en er was nog eens 2.300 ton nodig voor de aanleg van de rijbaan.
Om de een of andere reden werd deze brug gekozen door zelfmoorden. Om verdere zelfmoordpogingen te voorkomen, werd een ijzeren gaas van drie meter lang op de reling van de brug bevestigd.
