Beschrijving van de attractie
De kathedraal van San Matteo is de belangrijkste rooms-katholieke kerk in de badplaats Salerno en een van de populaire toeristische attracties. De kathedraal is opgedragen aan Sint-Mattheüs, een van de vier evangelisten, wiens stoffelijke resten zijn begraven in de crypte binnenin.
De bouw van de kerk werd gebouwd op de plaats van een oude Romeinse tempel in het centrum van de stad, toen Salerno de hoofdstad was van het Prinsdom Salerno, dat zich uitstrekte van de Golf van Napels tot de Ionische Zee. De bouw begon in 1076 op initiatief van de Normandische heerser Robert Guiscard. En de kathedraal werd in 1085 ingewijd door paus Gregorius VII.
Gedurende verschillende eeuwen van zijn geschiedenis is San Matteo meer dan eens herbouwd. In 1688 heeft de architect Ferdinando Sanfelice het interieur van de kathedraal opnieuw ontworpen in de stijl van de Napolitaanse barok en rococo. Het oorspronkelijke uiterlijk van het gebouw werd pas in de jaren dertig na een grootschalige restauratie teruggegeven. En in 1943 werd de kathedraal ernstig beschadigd tijdens de landing van geallieerde troepen in Italië.
Het meest opvallende kenmerk van San Matteo is de 56 meter hoge klokkentoren met kleine arcades en gewelfde ramen, gebouwd in het midden van de 12e eeuw in de Arabisch-Normandische stijl. De Romaanse gevel van de kathedraal zelf valt op door de bronzen Byzantijnse deuren die in 1099 in Constantinopel werden gemaakt - ze zijn versierd met 56 panelen met figuren, kruisen en scènes uit het leven van Christus. De portiek, met zijn 28 ingelegde zuilen, toont duidelijk de invloed van Arabische kunst. Het bevat ook verschillende Romeinse sarcofagen.
Binnenin bestaat de kathedraal uit een middenschip, twee zijkapellen, van elkaar gescheiden door zuilen, en drie apsissen. Het interieur is versierd met kunstwerken - twee preekstoelen met mozaïekpatronen, schilderijen van Francesco Solimena, een gotisch beeld van de Madonna met kind uit de 14e eeuw en de graven van de Napolitaanse koningin Margherita Durazzo, Roger Borsa, aartsbisschop Bartolomeo d'Arpano en paus Gregorius VII.
In de crypte van de kathedraal bevindt zich volgens de legende het graf van St. Matthew. De crypte zelf is een hal met een gegroefd gewelf en kolommen, gerestaureerd volgens het project van Domenico Fontana in 1606-1608. In de 18e eeuw werden hier marmeren versieringen toegevoegd.
