Beschrijving van de attractie
Anatolisch fort (Anadoluhisar) is een klein fort in het Aziatische deel van Istanbul aan de oevers van de Bosporus, tegenover Andoluhisara, in de buurt van de stad Asomaty, waar de Byzantijnse gevangenissen zich bevonden. Dit fort wordt beschouwd als het oudste gebouw van Turkse architectuur in Istanbul. Ten noorden van dit fort ligt het viaduct van Sultan Memed Fatih.
Anadoluhisar werd gebouwd op initiatief van Sultan Bayazid de Eerste tijdens een van de belegeringen van de stad in 1393 en was bedoeld voor het beleg van Constantinopel. Het fort ligt op een terrein van 7000 vierkante meter in het smalste deel van de Bosporus (slechts 660 meter breed). Later werd het Anatolische fort versterkt door Sultan Mehmed II, die een dergelijk besluit nam om de Bosporus te blokkeren en daardoor Constantinopel vanuit het noorden te blokkeren. In 1452 werd tegenover Anadoluhisar een nieuw fort gebouwd, Rumelihisar, en al het zeeverkeer via de Bosporus stond daarna onder de absolute controle van het Ottomaanse rijk. De Bosporus zelf was vooral belangrijk voor de Genuezen in Galata, die bondgenoten waren van de Byzantijnen en kolonies hadden aan de Zwarte Zee zoals Kafa, Sinop en Amasra.
Het Anatolische fort werd ook gebruikt als observatiepost. Rondom het fort werden drie wachttorens gebouwd. Door deze veranderingen heeft het zijn oorspronkelijke uiterlijk niet behouden. Met de val van Constantinopel veranderde het fort in een gevangenis.
Aanvankelijk heette het fort "Guzelje Hisar" en bevond het zich in het dichtstbijzijnde kustgebied. Het was iets kleiner dan het Rumeli-fort aan de overkant. De bouw van het fort breidde zich sterk uit en verwijderde het sterk van de zeekust. Rond het fort staan een groot aantal zomervilla's die toebehoorden aan vooraanstaande staatslieden en militaire functionarissen van het Ottomaanse rijk. In het volgende deel van de Bosporus zijn er voornamelijk moderne woonwijken en vissersdorpjes waar u kunt genieten van verse vis en andere zeevruchten. Trouwens, westerse bewoners noemen de rivieren Goksu en Kukuksu, die in de buurt stromen, niets anders dan de "zoete wateren van Azië".
Elk detail van dit grandioze gebouw verbaast met zijn hoogste vakmanschap en gratie. U kunt het grondgebied van het fort betreden via een ingang die niet ver van de rijbaan ligt. Een prachtige tuin leidt naar de hoofdentree, waardoor toeristen en gasten van de stad de ruime hal kunnen betreden, en vervolgens naar de woonkamer, waar ze vroeger bezoekers ontvingen. De hoofdtrap is een majestueuze en werkelijk adembenemende aanblik. Niet ver daarvandaan is een grote woonkeuken met een mooie eetkamer en bar, perfect voor etentjes of feesten in een verfijnde sfeer. Een prachtig uitzicht opent vanuit de woonkamer op de begane grond naar het water van de Bosporus. Alle ramen zijn omlijst met mooie houten luiken. De verrassend ruime slaapkamer wordt aangevuld met twee kleedkamers (mannelijk en vrouwelijk) en een badkamer. Rechts van de trap gelegen, vallen ook de andere twee slaapkamers op door hun grootte. Het appartement op de bovenste verdieping is een studio-achtige kamer met een eigen badkamer, woonkamer en keuken. Het is niet overbodig om op te merken dat alle ramen van de slaapkamers ook uitkijken op de Bosporus. De kelder is speciaal ingericht voor entertainment en ontspanning. Er zijn speelkamers en een enorme biljarttafel. Vanuit deze kamer stap je zo in een gezellige thuisbioscoop. Rechts van de trap is de wasruimte en de cv-ruimte. Er is ook een badkamer en een kleine keuken.
De unieke ligging in het hart van de Bosporus en de werkelijk koninklijke luxe van dit paleis maakt deze plek zelfs voor de meest veeleisende toeristen een waardevolle vondst. In 1991-1993 werd het fort gerestaureerd en omgevormd tot een museum gesloten voor het grote publiek.
